من اولین بارم نیست که داستان مینویسم وتا حالا چندتا نوشتم ولی به نظرم یکیشون خوب بود که متاسفانه دفتره توی اسباب کشی گم شد
مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه
به نظرم داستانام بی مزه وخشکن.
هیچ وقت به کسی اعتماد نکن حتی بهترین دوستت.چون ممکنه از پشت بهت خنجر بزنه!
فقط میتونی به اینا اعتماد کنی:
خودت اونم بعضی وقتا که تنهایی
تجربه هایی که قبلا داشتی
وتنها علمی که داری حتی اگه کم باشه
داستانی که مینویسی
حیوون خونه گیت
وآخرین چیز،دوستی که از دوستای رقیبت پیدا کردی
شاید احمقانه باشه ولی من تجربشو داشتم.
همیشه تو ذهن خودم داستان مینوشتم و از اونا کمک میگرفتم.مثلا تو داستانم یه کاری کردم و تو واقعیت وقتی که تو دردسر افتادم از اون کاری که تو داستان کردم استفاده کردم واز تو این دردسر بیرون اومدم.
ولی اصلا نباید به خودت اعتماد کنی،فقط وقتی که هیچکی رو نداری ونمیشناسی.مثل الان من که نه کسی رو دارم ونه کسی رو میشناسم
حیوون خونه گیم هم که یه گربس،میتونه راز نگه دار خوبی باشه!چون اون میشنوه،ولی نمیگه!البته اگه از قلاده هایی که خودم ساختم استفاده کنی میتونی ذهنش رو هک کنی!
ولی خب،چیزی که ممکنه وقتی خوندیش بهش بخندی اینه،با دوستای رقیبت که دوست شدی بهشون اعتماد کنی.
من الان یه عالمه رقیب دارم!در اصل تنها دوستی که دارم گربمه!بلک!البته یه دختر هم داره وچون کوچیکه اسمشو گذاشتم جغله!
من 14 سالمه و تنها چیزایی که توشون مهارت دارم نقشه کشی هر چیزی وعلومه!
تمام رقیبام پسزن ولی توی اولین دیدار با رقیبام تو مدرسه،با یکیشون جنگ داشتم ولی نه به اندازه ی بقیه والان اون دوستمه و جاسوسی میکنه واسم!
من رقیبای زیادی دارم که یه عدشون تو مدرسمونه!تو مدرسهیه جای مخفی دارم،یه جایی تو حیاط هست که زیاد کسی نمیره و گوشه ی اونجا یه عالمه کارتن وجعبه هست.من از اونا میرم بالا و توی بالاترین کارتن که نسبتا بزرگه میرم!
اگه مدیر معاون منو ببینه کارم ساختس!
آخرین جنگم که تاحالا با پسرای تو مدرسه داشتم این بود.
من تو اون کارتون بالاییه بودم و حالمم بد بود.
زیاد نمیتونستم راه برم.ولی پسرا اومدن و دنبالم کردن منم مجبور شدم از لوله ها برم پشتبوم مدرسه.
همه از دانش آموز گرفته تا مدیر معاون فهمیدن.پسرا هم اومدن اون بالا ودنبالم کردن.تقریبا نزدیک بود بیوفتم که اون کسی که باهاش دوست بودم اومد جلوی من که ازم مراقبت کنه.
ولی به هرحال جادو وجود داشت!
ما قوانین مدرسه رو زیر پا میذاشتیم و تیله ی تغیر مکان رو باخودمون میاوردیم!
من تیله رو انداختم جلوی رقیبام و اونا رفتن یه جا ودیگه برنگشتن!
همون روز هم من و رتنها دوستم اخراج شدیم.
ولی درهرصورت هم دیگه رو مثل خواهر برادر میدونیم ولی هنوز حسابی حساااااابیییی باهم لجیم!
من تو واقعیت دوتا گربه داشتم جغله وببلک ولی جغله بچه ی بلک نبود!
من واقعا کلی رقیب دارم که یه عدشون پسرخاله هامن و سردسته ی تمامی رقیبام پسرخالم بصیره!
یه پسر خاله ی دیگه دارم چمران برادر بصیر که با ااونم دششمنم ولی علی برادر بزرگشون که از من چند سال بزرگ ترره با من خوبه و جاسوسیشونو میکنه واسم ولی دوستیم باهم ولی حسابی باهم لجیم!
خوب بود داستانم؟البته یه جورایی به خاطر همینایی که گفتم میشه گفت واقعیته!مثلا اون چیزایی که گفتم میشه بهشون اعتماد کرد آره من فقط به اونا اعتماد دارم!
