داستان «از خون مینویسم با خون»

[veena]

قسمت12:
از تاکسی پیاده شدم. 10 دقیقه مونده بود تا ساعت 11 بشه. من روی نیمکتی زیر نور چراغ نشستم. مردم به طرف خونه هاشون میرفتن. ساعت 11 شد. خیابون خلوت بود. فقط من اونجا بودم با چند تا گربه که واسه خودشون میگشتن.
طوفانی شروع شد. دستمو جلو صورتم گرفتم که خاک تو چش و چالم نره! در یک آن طوفان نشست کرد. خیلی ترسیده بودم! حتی تصورشم برای من ترسناک بود! چه رسد که در اون لحظه حضور داشته باشم! صدای قدم های آروم شخصی میومد. ساعت 11:05 بود. به من نزدیک شد و با صدایی ملایم و رسا گفت:« میشه بشینم؟» منم هول کردم و گفتم :« بله »
کنارم روی نیمکت نشست. روی صورتش نور افتاد! اون،... همون پسری بود که عصر جون منو نجات داد!!!
آروم ازم پرسید:« زیاد که منتظرم نموندید؟»
_ نه! چند دقیقه بیشتر نبود! همین!
صورتشو به طرف من چرخوند. مثل عصر لبخند ملایمی به لب داشت. تو چشاش چند ثانیه زل زدم و بعد آروم گفتم:«ممنونم!» در جوابم گفت:« از چه بابت؟» گفتم:« از اینکه منو نجات دادید.» گفت:« وظیفم بود که انجامش دادم. راستی! عصر کیفتون رو روی زمین پیدا کردم. بفرمایید.»
خدای من! کیفم! گفتم:« واقعا متشکرم!» گفت:« خواهش میکنم»
خیلی میترسیدم که نکنه دوباره اون موجودات وحشی به من حمله کنن! ترس از قیافم میبارید! گفت:« اگه میخوای بری برو.» گفتم:« بله. اما چجوری؟» از روی نیمکت بلند شد. ماشین مشکی رنگی تو خیابون، بغل اون ایست کرد. در ماشینو باز کرد و گفت:« بفرمایید.» دست منو گرفت و تا ماشین همراهیم کرد. من و اون، باهم سوار ماشین شدیم.