شعر های زیبا

[samiko]

 نیمکت عاشقی یادت هست؟
کنار هم، نگاه در نگاه و سکوتمان چه گوش نواز بود..
بید مجنون زیر سایه اش امانمان داده بود،
برگهای رنگینش را به نشانه عشقمان بر سرمان می ریخت..
او نیز عاشق بودنمان را به رخ پاییز می کشید،
اما اکنون پاییز.. نبودنت را، جداییمان را به رخ می کشد.

بگو، صدایم کن، بیا تا دوباره ما شویم،
مرحمی بر سوز دلم باش، نگاه کن، پاییز به من می خندد، بیا داغ جداییمان را به دلش بگذاریم.
بیا کلاغ ها را پر دهیم تا خبر وصلمان را به پرستوها مژده دهند.
دوباره صدایم کن..

[samiko]

وقتی یکیو ♥دوست داری♥
اشکشو درنیار;(((
با اشکاش از چشماش میوفتی...??

ازش فاصله نگیر←_____→
اگه سرد شه دیگه درست نمیشه ...??

باهاش قهرنکن√
بی توبودن رو یاد میگیره ...??

تهدیدش نکن ×
دعواش نکن×
میره پشته یکی دیگه قایم میشه|||:
اون ادم پناهش میشه ...??

اگه دوستش داری←♥→
همونجوری که هست دوستش داشته باش سعی نکن عوضش کنی??

اگه دوستش داری←♥→
اشتباهاتشو به روش نیار.ادم جایزوالخطاست...??

اگه دوستش داری←♥→
تواوج بدیها وتلخیهاوسختیها
از آغوشت بیرونش نکن...
بذاریاد بگیره دنیاش، زندگیش همون آغوشیه که توشه !??

نذاربره جای دیگه ازدست تو گریه کنه اوموقعس که دیگه ????

??تو،توي قلبش جایی نداری...❤
 

[samiko]

 گیسوانت زیر باران، عطــر گندم‌زار… فکــرش را بکن!
با تو آدم مست باشد، تا سحر بیدار… فکرش را بکن!

در تراس خانه رویارو شوی با عشق بعـد از سال‌ها
بوسه و گریه، شکوه لحظه‌ی دیدار… فکرش را بکن!

سایه‌ها در هم گــره، نور ملایـــم، استکان مشترک
خنده خنده پر شود خالی شود هربار… فکرش را بکن!

ابـــر باشم تا کـــه ماه نقـــره‌ای را در تنــم پنهــان کنم
دوست دارد دورِ هر گنجی بچرخد مار… فکرش را بکن!

خانه‌ی خشتی، قدیمی، قل قل قلیان، گرامافون، قمر
تکیـه بر پشتــی زده یار و صدای تار… فکرش را بکن!

از سمــاور دست‌هایت چای و از ایوان لبانت قند را…
بعد هم سیگار و هی سیگار و هی سیگار… فکرش را بکن!

اضطراب زنگ، رفتم وا کنم در را، کـــه پرتم می‌کنند
سایه‌ها در تونلی باریک و سرد و تار… فکرش را بکن!

ناگهان دیوانه‌خانه… ــ وَ پرستاری که شکل تو نبود
قرص‌ها گفتند: دست از خاطرش بردار! فکرش را نکن

[samiko]

با پای دل قدم زدن آن هم کنار تو
باشد که خستگی بشود شرمسار تو
در دفتر همیشه ی من ثبت می شود
این لحظه ها عزیزترین یادگار تو
تا دست هیچ کس نرسد تا ابد به من
می خواستم که گم بشوم در حصار تو
احساس می کنم که جدایم نموده اند
همچون شهاب سوخته ای از مدار تو
آن کوپه ی تهی منم آری که مانده ام
خالی تر از همیشه و در انتظار تو
این سوت آخر است و غریبانه می رود
تنهاترین مسافر تو از دیار تو
هر چند مثل اینه هر لحظه فاش تر
هشدار می دهد به خزانم بهار تو
اما در این زمانه عسرت مس مرا
ترسم که اشتباه بسنجد عیار تو
از هر طرف نرفته به بن بست می رسیم
نفرین به روزگار من و روزگار تو
 

[samiko]

 دلم برای تو...آیا دل تو هم تنگ است؟!
صدای هق هقِ... گویا دل تو هم تنگ است!

ببین! نمی شود این قدر دور بود از هم!
بیا... قبول... بفرما! دل تو هم تنگ است!

من از مسافت این جاده ها نمی ترسم
اگر بدانم آنجا دل تو هم تنگ است

اگر بدانم گاهی به یاد من هستی
و چند ثانیه حتی دل تو هم تنگ است-

پرنده می شوم اما... نمی پرم بی تو
پرنده می شوم و تا دل تو هم تنگ است-

برای تو پر پرواز می شوم حتی
اگر در آن سر دنیا دل تو هم تنگ است!

اگر در آن سر دنیا...اگر در آن دنیا...
اگر بدانم هرجا دل تو هم تنگ است-

بدون مکث می آیم که باورت بشود
دلم برای تو...حالا دل تو هم تنگ است؟!

[samiko]

 باورم نیست که من رویِ تو بینم یا که حتی شبی بــوی تو گیرمباورم هست ولـی لحظه ی آخـرگرم آغوش تو را گیرم و میرم

[samiko]

 بگذار اگر این بار سر از خاک برآرم بر شانه‌ی تنهایی خود سر بگذارماز حاصل عمر به هدر رفته‌ام ای دوست ناراضی‌ام،اما گله‌ای از تو ندارم در سینه‌امآویخته دستی قفسی راتا حبس نفس‌های خودم را بشمارماز غربتم این قدر بگویم که پس از تو حتیننشسته‌ست غباری به مزارمای کشتی جان حوصله کنمی‌رسد آن روز روزی که تو را نیز به دریا بسپارمنفرین گل سرخ بر این «شرم» که نگذاشت یک باربه پیراهن تو بوسه بکارمای بغض فروخورده، مرا مرد نگهدارتا دست خداحافظی‌اش را بفشارم"فاضل نظری"

[samiko]

 برو ای روح من آزرده از تو... ترک کن مـــارا که من در باغ تنهایی ببویم عطر گلهای رهایـی رابرو ای ناشناس آشنای من!که در چشمت ندیدم آشنایی راتویی از دودمان من ولیدود از دمار من بر آوردیبه چشــمم تیره کردی روزهای آشنایی رامن از آغاز میلاد تو همراهت سفر کردمپس از یکعمـر دانستم سفر با مردم نا مرد دشوار استسفر با همره نا مهربان تلخ استبرو ای بد سفر ای مرد ناهمرنگ که می گویم مبارکباد بر خود این جدایی را...برو ای بد سفـــر ای مرد ناهمــرنگکه میگویم مبارک باد بر خود این جدایی راتو از این سو برو در جادههای روشن و هموارمن از سوی دگــر در سنگلاخ عمر می پویم که در خوددیده ام جانسختی و رنج آزمایی راجدا شد راه ما از یکدگراما منم با کولـه بار دوره پیری تو درشــور جوانی ها سبکبــال و سبکباریتو را صـد راه در پیـشاست ولی من میروم با خستگی راه نهـایی رابرو ای بدترین همــــراه ! تو را نفـرین نخواهم کــرد سفـر خوش ؛خیرهمراهت دعایت می کنم با حال دلتنگــی که یابی کعبه مقصـود وفردای طلایی را !!!!نمی دانی نمی دانیکه جایاشک خون در پــرده های چشـم خود دارم !اگر دراین سفـر خار بلا پای مرا آزرد سخنهــای تو هم تیری شد وبر جان من بنشست مشکل که از خاطر برم این بی صفـــایی را رفیق نیمه راه من !سفـر خوش خیرهمراهت تو قدر من ندانستیدرون آب ،ماهی،قدر دریا را کجا داندشکستــه استخوان ، داند بـهای مومیایی را

[samiko]

باز کن پنجره ها را ای دوست!هیچ یادت هست،که زمین را عطشی وحشی سوخت؟برگ ها پژمردند؟تشنگی با جگر خاک چه کرد؟ 
هیچ یادت هست،توی تاریکی شب های بلند،سیلی سرما با خاک چه کرد؟   با سر و سینه ی گل های سپید،نیمه شب، باد غضبناک چه کرد؟هیچ یادت هست؟ 
حالیا معجزه ی باران را باور کن!و سخاوت را در چشم چمن زار ببین!و محبت را در روح نسیم،  که در این کوچه ی تنگ،با همین دست تهی،روز میلاد اقاقی هاجشن می گیرد. 
خاک، جان یافته است. تو چرا سنگ شدی؟ تو چرا این همه دلتنگ شدی؟ باز کن پنجره ها را…و بهاران را باور کن!باز کن پنجره ها را…و بهاران را باور کن!مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

[~Linda~]

افرین شعر هات خیلی قشنگه.......
بازم بزارید.........
لطفا............
مر۳۰.........