رمان-لبخندی دوباره...(اپیزود تیفا)

[Deunan]

صبح روز بعد،بارت آماده ترک کردن آنجا شد.
پشت سر او مارلین با صدای بلند به او گفت:
-برام نامه بفرست!تلفن هم بزن!
بارت بازوی مصنوعی راست خود را که مسلسلی نیز به آن نصب شده بود را در هوا تکان داد و بدون اینکه پشت سر خود را نگاه کند به راهش ادامه داد.
پشت این چهره فردی بود که هیچ راهی برای ادامه زندگی غیر از جنگیدن و مبارزه نداشت.
من در این فکر مونده م که اون چه جور زندگی جدیدی رو پیدا خواهد کرد.من براش دعا کردم که از جنگ دور بمونه.
-سعی کن "بچه" ی خوبی باشی!
کلود و تیفا بعد از شنیدن این جمله ی بارت با تعجب به یکذیگر نگاه کردند.((بچه ی خوب)) ؟؟؟
-من مراقب تیفا و کلود هستم!
بارت دور خود چرخی زد و بلند گفت:
-مراقبشون باش!
-خانواده رو کنارهم نگه دار و ازش مراقبت کن!

***