رمان-لبخندی دوباره...(اپیزود تیفا)

[Deunan]

-تو احساس تنهایی میکنی؟
دختر کوچولو به همه ی وسایل داخل مغازه نگاهی انداخت.
-من هیچ جایی نمیرم.
-ممنون.تو باید زود بری بخوابی.
-اما من که خودمم میخواستم بخوابم!
-معذرت میخوام...
"من به همه اونو به عنوان دخترم معرفی کردم.خیلی وقت نیست که پدر و مادرش مرده ن و اون به دست نزدیک ترین دوست پدرش((بارت)) سپرده شده بود."
تیفا در طول آشنایی و سفرهایش با بارت چیزهای زیادی را در مورد مارلین فهمیده بود.
بارت تصمیم به سفری گرفت تا گذشته ی خود را کم کم فراموش کند و نگهداری مارلین را به تیفا سپرده بود.
تیفا ظرف شستن را متوقف کرد و به دنبال مارلین داخل اتاقشان رفت.
در اتاق بچه ها دو تخت خواب بود که کنارهم قرار گرفته بودند.روی یکی از آنها دنزل به خواب رفته بود.
جای زخم بیماری جئوستیگما روی پیشانی پسربچه هشت ساله منظره ی دردناکی بود.
به خاطر این زخم ها او بسیار رنج میکشید ولی اصلا شرایط او روبه بهبود نبود.
تیفا چرک زخم ها را از روی پیشانی خیس او پاک کرد و دنزل لحظه ای از خواب پرید اما دوباره به خواب رفت.
مارلین که دنزل را تماشا میکرد،بعد از آنکه خودش را در رخت خواب خود جا داد نام تیفا را صدا زد.
-تو هنوز احساس تنهایی میکنی با اینکه ما اینجا پیش تو هستیم مگه نه؟
-........من معذرت میخوام.
-اشکالی نداره.ما هم همین حس رو داریم
-میدونم
-کلود کجا میتونه رفته باشه؟