داستان قلعه ویلیامز

[Anna Bolena]

امیدوارم امروز روز خوبی باشه چون امروز اولین روز کاری منه!
_:خانم پارکینسون..از اینطرف لطفا!
من توی پرورشگاه بزرگ شدم وقتی 6 سالم بود تو کمد اتاقم یه موجود عجیبی دیدم کسی حرف منو باور نکرد جز یک نفر.که اونم در سال 1968 کشته شد.برای همین شغل اینده مو تو 6سالگی انتخاب کردم.
من میخوام جنگیر بشم.....
_:اینجا اتاق شماست.واینم........همکارتون.
نگاه منشی رو دنبال کردمو به اتاق شیشه ای رسیدم که مرد جوانی توش نشسته بود و پاهاشو رو میز گذاشته بودو داشت مجله میخوند.از همین جا هم میتونستم صلیب خالکوبی شده رو دستشو ببینم.
منشی از دفترم بیرون رفت.اتاقو برانداز کردم.بهتر از هیچی بود.رو صندلیم نشستمو دستمو رو میزم کشیدم.خاک گرفته بود.کشوی میزو باز کردم.خالی بودفقط یه مداد شکسته توش بود.از اتاقم بیرون رفتم تا با همکارم اشنا بشم.در زدم ولی جوابو نداد چون در اتاقش شیشه ای بود میتونستم ببینمش حتی سرشم بلند نکرد.درو باز کردمو داخل رفتم.یه نیم نگاهی بهم انداخت بعد دوباره به مجله نگاه کرد و با اون یکی دستش اب نباتی که تو دهنش بودو چرخوند.
_:ام....سلام...من...
سرشو بالا اورد نگام کرد.صورت سبزه ای داشت که بیشتر به مکزیکی ها میخورد.
با لهجه لاتینیش گفت:پارکینسون...مارگارت پارکینسون
_:درسته...شما اسم منو میدونید
دستمو دراز کردم تا بهش دست بدم دستمو نگاه کرد بعد دوباره مجلشو نگاه کرد.
دستمو جمع کردم.تو دلم گفتم:چقدر از خود راضیه.
از اتاقش بیرون رفتم.منکه نمیتونم با همچین ادمی کار بکنم.
_:هی...
برگشتم دختر قد کوتاهی با موهای طلایی ایستاده بودو بهم لبخند میزد.بهش لبخند زدم
_: تازه واردی؟
_:اره.
_:من امیلی هستم.
دستشو دراز کرد تا بهم دست بده دستشو گرفتم سرده سرد بود.
_: منم..مارگارت پارکینسون هستم