داستان شب خون اشام

[badri]

قسمت سوم

یه نکته ای رو من قبلش بگم:من گفتم داستان از خودم نیست اما منظورم ایدش بود.
شما فکر نکنین که داستانش مثل عاشقان شیطانی یا ملکه برفی یا هانسل و گرتله.
داستانش متفاوته.
بخونین.
------
بچه ها اهسته حرکت می کردن و مراقب بودن که توجه دو نفری که تعقیبمی کردن به اونا جلب نشه. اما...
-هی تام!یه لحظه صبر کن!
-چرا؟
-به نظرم صدای قدم برداشتن چند نفرو پشت سدمون شنیدم.
-نکنه از ادمای ریو باشن؟
-شاید...
-وای نه !چه گوشای تیزی داره!ما که خیلی اروم راه رفتیم!
-هیسسسس!ساکت!اوضاع رو بدتر نکن.اگه دیدی پیدامون کردن سریع فرار کن.
جنی سرش رو به علامت تاییدتکون داد و اب دهنشو فروداد.
رایان سرش رو به سمت جایی که بچه ها پنهان شده بودن برگردوند.
بچه ها ترسیدن و سرجاشون میخکوب شدن.
صدای تپش قلب هاشون هر لحظه بلند تر میشد.
جک کمی سرش رو بالا اورد.
هنوز داره این طرفو نگاه می کنه.به نظرت فهمیده ما اینجاییم؟
-خدا نکنه!
جنی سرش رو بالا اورد.جک اروم تو گردنش زد:
-تو سرتو بده پایین!
جک وقتی مطمئن شد جنی سرش رو برده پایین دوباره توجهش رو به سمت رایان برد.
چشمای سبز و نافذش تو تاریکی شب برق میزد اما ترسناک بود.
با صدای تام سرش رو برگردوند:
-بیا بریم رایان.اگه ادمای ریو بودن تا حالا دخلمونو اورده بودن.
رایان سرش رو به علامت تایید تکون داد و بار دیگه به سمت بچه ها نگاه کرد.
اما فورا برگشت و به همراه تام به راهش ادامه داد.
جک نفس راحتی کشید:
-بیا بریم جنی.