سالها پیش، پادشاهی برای هنرمندان جایزهای معین کرد که به بهترین شکل بتوانند تصویر آرامش را نقاشی
کنند. نقاشان زیادی آثار خود را به قصر فرستادند که تصاویری از آرامش بود. جنگل به هنگام غروب کودکان در حال
بازی، قطرات شبنم، دریا و ...
پادشاه تمام تابلوها را نگاه کرد و دو تابلو را از میان آنها انتخاب کرد. یکی از آنها تصویر دریای عظیمی بود با
کوههای عظیم و تصویر زیبای آسمان که در دریا دیده میشد و ابرهای سفید کوچکی در بالای دریا بودند. در
گوشهی تصویر، اطاقکی بود با پنجرهای باز و زیبا و مرغان دریایی که با شوق بر روی دریا پرواز میکرند.
تصویر دوم، نمایی از کوهها بود. کوه های ناهموار با قلههای تیز. در تصویر، رگبار شدیدی در حال باریدن بود. ابرهای
تیره و آسمان پر از ابر، به طرز بیرحمانهای وحشتناک جلوه میکرد. این تابلو با تابلوهای دیگر هیچ هماهنگی
نداشت اما پادشاه پس از چند روز اعلام کرد که تابلوی دوم برندهی مسابقه است.
پادشاه هنرمندان را جمع کرد و توضیح داد:
به تابلوی دوم خوب دقت کنید. در بریدگی یکی از صخرهها، جوجه پرندهای آرام در میان غرش وحشیانهی طوفان
نشسته است و اضافه کرد، آرامش آن چیزی نیست که در مکانی پر سر و صدا، آرام و بدون مشکل یافت شود.
آرامش در درون شماست. آرامش آن چیزی است که در میان شرایط دشوار، در قلب شما حفظ میشود و وجود
دارد.
این تنها معنای حقیقی آرامش است.
بسیاری از انسانها تصور میکنند که باید شرایط خود را تغییر دهند تا به آرامش برسند، در حالی که آرامش در
درون ماست نه بیرون از ما.
یکی از شرایط لازم برای کسب موفقیت داشتن آرامش درونی است.
آنچه در مورد آرامش اهمیت دارد این است که باید در درون شما احساس اطمینان قلبی و آرامش وجود داشته
باشد و تلاش کنیم تا آرامش ایجاد شود.
بهترین راه ایجاد آرامش درونی در ارتباط با خدا بدست می آید.