رمان (داستان) عصر پاییزی

[merelia]

قسمت 4 :
نمیشد که مستقیم به طرف عقب بریم چون هی اینور و اونور پیچیدیم. ترجیح دادم مستقیم به طرف جلو برم. کارولین (دستش درد نکنه) آنه رو دلداری داد و غم و از دلش در آورد. حالا هممون ظاهرمون عادی بود انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده. گنجشکا واسه خودشون آواز میخوندن. جلو تر رفتیم. بین اون همه درخت که رنگ و روی پاییزی به خودشون گرفته بودن یه درخت بود که هنوز کاملا رنگ و روی پاییزی نداشت. چندتا برگ سبز هنوز روی شاخه هاش بودن، چه درخت مقاومی! از کنار اون درختم گذشتیم. یه لحظه حس کردم که از یه مرز از جنس خلا عبور کردم. در حال نگاه کردن پشتم بودم ، به جلو برگشتم...
وااااااااااای! باور نکردنی بود! یه جایی پر از گل و پروانه و پرنده! اصلا شبیه صحنه ای نبود که از اونور اون مرز افتضاح میدیدیم. یه آبشار جلو رومون بود و یه رود هم از بغلمون میگذشت. آواز بلبل و قناری به گوش میرسید. انگار که تمام زیبایی های دنیا رو اینجا جمع کرده بودن. اما بین این همه زیبایی ریخت و قیافه های ما از همه چیز بهتر بود.
بذارید بگم:
پالتوهای گلی ، کفش های گلی ، موهای درهم ریخته و شلوارها و بلوز های نامرتب. واقعا که تیپمون عالی بود.
تو حال خودمون بودیم که یه دختر چوپون رو دیدیم که گوسفنداشو آورده بود به چراگاه. متوجه ما شد و گوسفنداشو اونجا به حال خودشون گذاشت و سمت ما اومد.
دختر چوپون- سلام. گمون کنم شما تازه وارد هستید؟
_ سلام. بله درست گفتید. ما تو جنگل گم شدیم و به اینجا راه پیدا کردیم اما خودمونم نمیدونیم که چجوری به اینجا راه پیدا کردیم!
.
.
.
.
این قسمت ادامه داره...
.
.
.
باتشکر از توجه همگی مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه