بازی سرنوشت

[Sherlock Holmes]

-بازی سرنوشت- 
فصل پنجم - دروغگو
بخش پنجم 

هیراد پرسید:
-چجوری؟ حرف بزن!
-اگه بگم باور نمی کنید...
آرش گفت:
- قسم می خوریم که باور کنیم.
پوزخند تلخی زدم و گفتم:
- افسانه... مثل اینکه حقیقت داشت... خانم دراکولا وجود داره.
هیراد گفت:
- از چی حرف...
شاهین به او گفت:
- هیس!!
ادامه دادم:
-پگاه وارد یه غار شد...ازم خواست بیرون غار منتظرش بمونم. ولی اون خیلی دیر کرد. رفتم دنبالش و...‌ و دراکولا رو دیدم. اون می خواست پگاهو بکشه. من نتونستم کاری بکنم... و پگاه جلوی چشمام کشته شد... تنها کاری که بعد از اون اتفاق می تونستم بکنم این بود که اونجارو ترک کنم.همین.
چند لحظه سکوت عذاب آوری بر جمع حاکم شد که باعث شد من بیشتر مچاله بشم. رکسانا گفت:
-داره دروغ میگه ! اون خودش پگاهو کشته!
از خودم دفاع کردم :
- حقیقت نداره !
- دروغگو! دراکولایی در کار نیست ! تو قاتلی ! از کجا معلوم دفعه بعد یکی دیگه از مارو نکشی؟
- تو... تو هیچ مدرکی نداری که ثابت کنه من قاتلم !
- اتفاقا مدرک دارم !
چشمام از تعجب گرد شد. رکسانا سمت لباسایی که تعویض کرده بودم رفت و چاقو مو از توی جیبش بیرون آورد. لعنتی! این همون چاقویی بود که محض اطمینان با خودم آورده بودم! حالا شده بود مدرک گناه نکرده من !

ادامه دارد...