بازی سرنوشت

[Sherlock Holmes]

-بازی سرنوشت-
فصل دوم-شبح
بخش پنجم

تو این بخش قراره یکی از مهم ترین شخصیتا معرفی بشه.لطفا در انتها نظرتونو راجع بهش بگین.ممنون❤

توده ای از دود ، از آسمان به سوی زمین پایین می آید.هوا تاریک است و جنگل در ظلمات فرو رفته است. توده دود ، محکم به زمین میرسد و از میان آن ، زنی با شنل سیاه پدیدار می شود. کلاه شنلش را روی سرش انداخته اما دهان او دیده میشود ؛ لب های بنفش او از خون به رنگ سرخ در آمده است.
او به سمت قلعه اش میرود.قلعه ای که میان درختان و پیچک ها مخفی شده است. مسیر طولانی نبود ، تنها چند قدم.
دروازه های بزرگ قلعه را با هردو دستش باز میکند و وارد میشود و در پشت سرش بسته میشود. او استوار و با متانت قدم برمی دارد ، مانند یک اشراف زاده. جوریکه هیچ کس نمی تواند حتی تصور آن را بکند که او همین چند لحظه پیش به آدمی حمله کرده است و تا آخرین قطره وجودش را نوشیده است.
راهروی عریضی را می‌پیماید و از پله های پیچ در پیچ بالا میرود و وارد کتابخانه میشود. کتابخانه ، مثل همه قسمت های دیگر قلعه ، خاک خورده و درب و داغان است. میز و صندلی های شکسته ، کتاب های پاره و تار های عنکبوت در همه جای کتابخانه به چشم می خورد. "دراکولا" قفسه ها را رد میکند ، تا در نهایت ، مقابل یک قفسه می ایستد. کتاب بزرگ و قدیمی را بیرون می آورد و آنرا در دست میگیرد. آنرا باز می کند و ورق میزند ؛ ورق میزند و ورق میزند تا به انتهای آن میرسد. وقتی آنرا میخواند ، شوکه میشود. دوباره و دوباره آنرا میخواند ، و از خوش حالی لبریز میشود.می خندد ، و کم کم خنده اش به قهقهه تبدیل میشود. کتاب را می اندازد و درحالیکه مثل مست ها تلو تلو می خورد ، با خنده از کتابخانه خارج میشود. به تراس بزرگ قلعه میرود و به ماه نگاه میکند و با شادی که ته آن غم احساس میشد ، گفت:
-بالاخره داره تموم میشه...من آزاد میشم...

ادامه دارد...