بازی سرنوشت

[Sherlock Holmes]

-بازی سرنوشت-
فصل اول-پازل
بخش سوم

جناب سروان نگاهی به سروش و کاظم می اندازد :
-خب؟نمیخواید بگید دقیقا چه اتفاقی افتاده؟
سروش نگاهی به کاظم می اندازد.او واقعا ترسیده است.پس خودش شروع به صحبت می کند:
-خب حقیقتش...ما داشتیم برای بردن یه سری پرونده به مرکز میرفتیم که یهو این پسره پرید جلوی ماشین.
جناب سروان می گوید:
-بیشتر توضیح بده.
-اون خیلی ترسیده بود.انگار داشت از یه چیزی فرار میکرد.
-از چی؟
-نمیدونم.ما چیزی ندیدیم.
-شایدم فرار نمی کرده.شاید دیوانه شده بوده.
سروش دهنش را باز میکند تا چیزی بگوید، اما جناب سروان دستش را به نشانه سکوت بالا می آورد:
-دیگه کافیه.من خودم شخصا به این موضوع رسیدگی میکنم.شما هم نگران نباشید. شما مقصر نیستید و کسی سرزنشتون نمیکنه.حالا هم برید مرکز و هرچه زودتر اون پرونده هارو تحویل بدید.
جناب سروان سوار ماشین میشوذ و می رود.سروش وقتی دید کاظم چه قدر پریشان و عصبی ست،خودش پشت فرمون مینشیند و راه می افتند.اما...اما آنها ندیدند که یک جفت چشم سرخ و براق ، در لابه لای درختان ، تمام مدت آنها را تماشا می کرده است...

ادامه دارد...