Hands stained with blood /دستانی الوده به خون.

[NoboraHaru]

بسم الله ارحمن ارحیم.

داستان زیر شهر خاطرات میسارو دختری در جنگ جهانی دوم است.

ارام خیلی بی سر وصدا درب اتاق برادرم را باز کردم.او داشت لباس رزم میپوشید یک تفنگ با کالیبره هم در ساکش بود.

ارام گفتم：توراگا تو واقعا باید بری.برادرم لبخندی زد وگفت：میسا خواهر خوبم من مجبورم.من با تندی ودر حالی که چشمانم اشکالود وبغضی در گلویم بود گفتم：برای چی؟چرا میخوای بری؟ تو مجبور نیستی.

برادرم با لحنی ناراحت گفت：به خاطر تو ومادر وهمسرم وپسرم.میسا پدر بیماره من مجبورم برم.همچنان که ناراحت بودم گفتم：توراگا تو بی انصافی. اما او.ارام گفت：تو بی انصافتری.ودویدم بیرون.برادرم اماده رفتن بود.نگاهی به او انداختم.

خداحافظی کرد.باران شدید وهوا مه الود بود.خیزران را برداشتم و کیمونوی کار در مزرعه را پوشیدم.حالا حالم از هرچی امریکایی بهم میخورد.اونها فقط بلدن خراب و ویران کنن.تصمیم گرفتم خودم هم دنبال خواهر بزرگترم کیسارو وهمسرش به توکیو برم.به خانه برگشتم وگفتم：مادر میخوام برم توکیو.مادرم لبخندی زد وگفت：چطوره بری کوبه؟من ：برم پیش عمو هیمونو.نه خیر میرم توکیو.وسایلم را جمع کردم وعزمم را جزم کردم ورفتم ایستگاه راه اهن.انجا خیلی شلوغ بود مردمی که داشتند به توکیو میرفتد یا داشتند به کیوتو بر میگشتند.سوار واگن شدم و روی صندلی نشستم.

مدتی طول کشید.خوابم برد.

با صدای سوت قطار از خواب پریدم.ایستگاه توکیو.

بلند شدم وچمدانم را زیر بغل زدم.کیمونوام را مرتب کردم.

کفشهای صندلم را دیدی زدم.با اینکه خواهرم را از امدنم مطلع نکرده بودم اما مطمعن بودم از امدنم تعجبی نخواهد کرد.

به در خانه اش رسیدم.ودر زدم.