alice madnes return (الیس و جنون بازگشت)

[my name is alice]

قسمت نوزدهم :

چشامو که باز کردم توماس ، دیدم توماس رو کاناپه نیست ، نگران شدم نکنه باز رفته باشه بیرون !! صب شده بود ولی بازم میترسیدم رفته باشه قمار خونه و ...

یه هو صدای شر شر ابو شنیدم و فهمیدم رفته حموم رفتم اشپر خونه و سریع یکم سوپ درست کردم ، خودمم حال خوشی نداشتم ، هنوز بیماریم کامل خوب نشده بود ، سرم درد میکرد، ولی خب به خاطر جبران کار اشتباهم

تلاشمو کردم که سوپ خوش مزه ای باشه ،سوپ که اماده شد اومدم طرف راه پله ها که توماسو صدا کنم انگار از حموم در اومده بود ، یه هو صدای وحشتناک باز شدن در رو شنیدم بر گشتم و دیدم چند تا مرد ریختن تو

خونه و یکیشون اومد طرفم ، ترسیده بود ، داد زدم و توماسو صدا کردم :توماسسسسسسسسسسسس، توماسا ومد سمت راه پله ها داد زد ، الیس ؟ الیس؟دهنمو گرفته بود ،داشتم توماسو میدیدم که سعی میکرد تند تند از پله ها بیاد

پایین ، اشکم درا ومد ، وقتی رسید پایین پله ها ، منو محکم کشیدن بیرون ،توماس رسید دم در و داد زد الیسسسسسسسسسسسسسس؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ولی اونا منو با زور سوار ماشین کردن ، فقط دیدم توماس داره دنبال ماشین میدوه

که یکی از مردا یه سرنگ زد بهم و ...

چشامو که باز کردم سرم گیج میرفت، واضح نمیدیدم ، فقط فهمیدم دهنم بستس دستام بستس پاهام بستس نشستم روی صندلی که محکم بهش چسبیده بودم ،تو یه اتاق تاریک بودم ، یکم که گذشت صدای پای یکی دو نفرو شنیدم

که به سمتم میومدن ،باورم نمیشه صدای کی به گوشم رسید ...

جورج بود اروم اومد کنار گوشم گفت : فک کردی میتونی از دستم در بری؟شوکه شدم ، و ترس تمام وجودمو گرفت ،ولی بهش نشون ندادم که میترسم ، گفتم : پس تویی، خودمو اماده کرده بودم که وقتی دیدمت تف کنم تو

صورت ، چشامو باز کن میخوام قیافه ی نحستو ببینم ، گفت  : آ،آ، فعلا همینطوری بهتره ، هووو ببین تا کی قراره مهمون ما باشی،شاید تا اخر عمر،یه خنده ی وحشتنای کرد و گفت : تو خیلی دختر ساده ای هستی ، از اولشم

احمق بودی و همه چیو خراب کردی ، گاهی فک میکنم چرا تو همون اتیش سوزی نبودی تا بمیری ،حرفی که زد باعث شده از جام بپرم ، انگار یه برق 200 ولتی بهم وصل کردن ،گفتم : منظورت چیه؟

با خنده ی مسخره امیزی گفت  : هاها ها مــــــــــــــن کسی بودم که خونتونو به اتیش کشیدم ،با دستای خودم ، ولی حیف که تو اونجا نبودی ، پدر و مادرت تو اتیشی که من درست کردم جزغاله شدن بعد شروع کرد به

صورت دیووانه وار خندیدن ،

باورم نمیشد ، فقط تو شوک بزرگی بودم ، زبونم بند اومده بود و تنم یخ زده بود ، قیافه ی پدر و مادر و روز اتیش سوزی و صدای فریاد مادرم همش اومد جلوی چشم و گریم گرفت

گفت : آخی الیس کوچولو داره گریه میکنه ، اگه تو هم همون روز مرده بودی این همه وقت منو مسخره ی خودت نمیکردی ، هر روز که تو ایینه نگاه میکنم و میبینم به خاطر تو دستمو ازدست دادم دلم میخواد هزار بار زنده

زنده بسوزونمت ، ولی نه اول باید حسابی زجرت بدم ، باید انتقام همه ی سختی ها و زجرایی که به خاطر از دست دادن دستم تحمل کردم رو بگیرم ...