ایفای نقش خیالی فاینال فانتزی_سرزمین من

[مین جی]

ماریا:خداحافظ .ممنون.

[Aisan]

پوزخندی می زنم :
-بیا!بیا و دوستیت رو بهم ثابت کن!

[Death]

به خونه برگشتم ... به نقشه ای فکر میکردم که بی برو برگرد همشون بمیرن...

[white knight]

 قبل از اینکه بتونم واکنشی نشون بدم وویلا به طرف کیتارا خیز برداشت...

[Aisan]

شلاقم را با حرکتی سریع بیرون می کشم و با حرکتی سریع تر،تیغه شمشیرش را به سه قمسمت برش زدم
رو به پرس می گویم:
-قرار نشد کوچیکتر هارو بفرستی جلو!

[white knight]

تیغه شمشیر وویلا نیاز به زمان چند دقیقه ای برای بازسازی شدن دارد به کیتار میگم:ووی مثل خواهرت بود.
وویلا دوباره آماده حمله میشود اما نمیتونم ریسک کنم جلوش میپرم و شلاق کیتارا به سپرم برخورد میکنه به وویلا میگم:برو عقب!
اما وویلا اعتراض میکنه:اونم دشمنمونه.  

[Aisan]

پوزخندی می زنم:
-تو هم یه روزی خواهرم بودی!من با بچه ها کاری ندارم!
شلاق را می چرخانم که به کلت طلایی بدل می شود.چشمانم را می بندم و بی وقفه شلیک می کنم

[white knight]

 وویلا به پشت درختان پناه میبرد از جلوی تیرهای کیتارا تله پورت میکنم و پشت سرش ظاهر میشم شمشیرم رو کنار گردنش میذارم و داد میزنم:بس کن!

[Aisan]

همان طور که چشمانم بسته است می خندم و دستم را پایین می آورم:
-به این زودیا خسته شدی؟
با یک حرکت کتف و لباسش را می گیرم،زیر پایش را خالی می کنم و با شتاب به جلوی پاهایم پرتابش می کنم

(یه نوع بارای از ورزش رزمی زیبای جودومطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه)

[white knight]

 آهی میکشم خودم رو سریع جمع وجور میکنم پام رو زیر پاهاش میچرخونم تا بیافته اما کیتارا جا خالی میده چرخ میزنه و با استفاده از دستاش وارو میزنه و عقب میره.
میپرم ،میچرخم با پاهم صورتش رو هدف میگرم(اوشیرو مواشیمطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه) کیتی ضربه ام رو با گارد دستاش دفع میکنه همین طور پیش میریم گاهی من حمله اون دفاع،گاهی اون حمله و من دفاع میکنم.
سبک مبارزه اش درست مثل بچگی هاشه یاد اون روزا میافتم وقتی برای اولین مبارزه اش رو دیدم چقدر خواهش کردم تا مامان و بابام راضی شدن سبک رزمی رو یاد بگیرم،موقعی که نمیدونستن قدرتی دارم،ما با هم بزرگ شده بودیم و خوب همدیگرو میشناختیم اما توی سبک مبارزه تغییراتی هم کرده بودیم،از وقتی که جدا شده بودیم...اون جای دیگه ای ادامه داده بود و من جای دیگه...