شعر های زیبا

[yotab]

در کلاس روزگار درس های گونه گونه است
درس دست یافتن به آب و نان
درس زیستن کنار این و آن
درس مهر
درس قهر
درس آشنا شدن
درس با سرشک غم ز هم جدا شدن
در کنار این معلمان و درس ها
در کنار نمره های صفر و نمره های بیست
یک معلم بزرگ نیز در تمام لحظه ها و در تمام عمر
در کلاس هست و در کلاس نیست
نام اوست مرگ
و آنچه را که درس میدهد زندگی است.

[Roya]

این یه شعر سپید کوتاه :
نه در شمار شهیدان شراب
.............. که در ردیف پیامبران سکوت
...........................................دوستت دارم

[Nunnally]

گونه هایت خیس است ؟
باز با این رفیق نابابت ، نامش چه بود ؟ هان ! باران …
باز با “باران” قدم زدی ؟
هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها
همدم خوبی نیست برای درد ها
فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکند

[strife]

1.روی هر شانه سری وقت وداع میگرید
سر من وقت وداع گوشه دیوار گریست.


2.تابوتم ز هرجا بگذرد غوغا ب پادارد
چ سنگین میرود این تن،ز بس ک ارزو دارد.

[ramin 99]

هر زمان نو میشود دنیا و ما
بی خبر از نو شدن اندر بقا

[yotab]

در عالم عشق اولین دیدار
در خاطره چون بهار می ماند

تابستان گرمی تمناهاست
پاییز به انتظار می ماند

آن سوز به سردی زمستان است
ما را به فراق یار می ماند

وز ما چو زمان عاشقی بگذشت
افسانه به روزگار می ماند.

[ramin 99]

پس تو را هر لحظه مرگ و رجعتی ست
مصطفی فرمود دنیا ساعتی ست

[Mohabat69]

پریشان کن سر زلف سیاهت شانه اش بامن

سیه زنجــــــــــیر گیسو باز کن دیوانه اش بامن

که میگوید که مي نتوان زدن بی جــام و پیمانه

شـــراب از لعل گل گونش بده پیما نه اش بامن

به سوز عشق لیلی در جهان مجنون شد افسانه

تو مجنونم بکن از عشق خود افســــــانه اش بامن

بگفتم صید کردی مــــرغ دل نیکو نگه دارش

ســر زلفش نشانم داد و گفتا لانه اش با من

مگــــــر نشنیده ای گنجینه در ویرانه دارد جا

عیان کن گنج حسنت ای پری ویرانه اش با من

ز ترک می اگر رنجید از من پیر میخــــــــــانه

نمودم توبه زین پس رونق میخــانه اش بامن

[ramin 99]

واعظان كین جلوه در محراب و منبر می كنند
چون به خلوت می روند آن كار دیگر می كنند
مشكلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه كمتر می كنند

[yotab]

بیا در یک شب آرام و مهتاب
کمی هم صحبت یک یاس باشیم
اگر صد بار قلبی را شکستیم
بیا یکبار با احساس باشیم
بیا ما نیز مثل روح باران
به روی یک رز تنها بباریم
بیا در باغ بی روح دلی سرد
کمی رویای نیلوفر بکاریم