ورق پاره های تنهایی من!

[زاواره]

بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک پیکرند
چو عضوی به درد آورد روزگار ،جهنم،دگر عضو ها را چه کار؟

این بیت برگردان بیت مشهور سعدی به زمان حال حاضر است.......دنیایی که حس مسئولیت و وجدان انسان هایش به قدری کم رنگ شده که وقتی نه تنها طنابی به ته چاه نمی فرستیم تا هم نوعانمان را از رنج خلاص کنیم بلکه با ختجر و چاقو طناب را هم پاره می کنیم!!!!!!!!!!!!!

دنیای عجیبی شده است،مگرنه؟!
وهمه از دنیای خود گریان و گریزان و گله مند هستند!!!!
ولی هیچ کس قدمی برای تغییر دنیا بر نمیدارد!!!!!!
اشتباه نکن دوست من......لازم نیست حتما دنیای دیگران را تغییر دهی.....گاهی اوقات یک قدم ساده برای تغییر دنیایمان،دنیایی که از افکار و عقاید خودمان تشکیل شده است،می تواند دنیای دیگران را هم تغییر دهد!
زیرا این جهان از افکار  و اعمال تمام ما تشکیل شده است !
یک فکر مسموم افکار دنیایی را مسموم می کند و یک فکر باز تفکرات دنیایی را دگرگون می کند!
به همین دلیل است که به انسان قدرت مندترین آفریده خدا می گویند!
زیرا قدرت یک انسان به تنهایی قادر به تحول دنیایی است که خداوند آفریده!
پس مراقب افکارتان،افکارمان و اعمالمان باشیم!
زندگی همین است دوست من.........!
بی رحم و با رحم بودنش به بی رحمی و بارحمی خودت بستگی دارد!