(نوشته کوتاه)صبح روز رنگارنگ

[Aisan]

من پاییز را دوست دارم...!

چون دختر پاییزم...!

و امروز این عروس زیبایی هارو تقدیر میکنم
.
.
.
.
.
.

صبح روز رنگارنگ
مرد نارنجی پوش؛موسیقی صبحگاهی اولین روز رنگارنگ را آغاز می کند...
همان طور که گیسوان بلند جارویش،آرام سر زمین را نوازش می کند،برگ های همراه با چوب دستی مرد،رقصان و آوازخوان بر سطح زمین می لغزند و پیش می روند.
دنیا؛پوشیده از رنگ های مختلف،انگار لباسی زیبا و نو برتن کرده!
درختان؛شاخه های خود را همچون دختری زیبا که شانه بر گیسوان خود زده باشد تکانده اند و برگ های رنگارنگشان را بر زمین گسترانده اند تا سنگ فرش نرمی برای قدم های ما باشد که مبادا کوچکترین فشاری بر آن ها بیاید...
در هوای نم زده و تر شده از باران قدم می زنم و هوای لطیف صبح را با علاقه وارد ریه هایم می کنم...
به به!عجب صبح زیبایی!پر از رنگ و طراوت و همراه با زیباترین موسیقی دنیا...!
حقا که بلند مرتبه تر و توانا تر از (او) نیست!عجب نقاش ماهری است (خدا) ...!