زندگی معمایی

[Manaka]

_ایول
_ماریان خانم شما که میگفتی اسباگتی نمیخوای
_اول جولیا ام گشنمهدوم به توچه اصلا؟فوضول!
_اوی با خواهر بزرگترت اینطوری حرف نزن
_بسه دیگه پدرتون خستس بشینین شامتونو بخورین اه
ماهم اروم نشستیم و مشقول خوردن شدیم من کوفته قلقلی هاشو با قاشق کوچیک کوچیک کردم و با قاشقم در غذ قاطی کردم و بعد سس رییختم و بعد مشغول خوردن شدم بعد از تمام شدن غذا از مادرم تشکر کردم و رفتم یه دوری بیرون بزنم که مادرم پرسید:کجا میری؟
_میرم یه گشتی بزنم
_زود برگرد باید بخوابی فردا دیر به مدرسه نرسی
_باشه
بعد راه افتادم و رفتم بیرون داشتم راه میرفتم که یهو یهچیزی مثله جن ظاهر شد منم جیققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققققق یهو اون باخنده گفت بابا تو چقد ترسویی و شروع کرد بهخندیدن یه خدختری بود که موهاشو دوطرف بافته بود و یک عینک ظریف و سفید زده بود موهای بلوندی داشت و چشماش ابی بود
لبخندی زد و گفت تاره اومدین اینجا؟
گفتم اره چطور؟
گفت همین طوری کدوم خونه ماله شماس؟
خونمونو نشون دادم یجورایی جا خورد لبخند از روی لباش پرید و یجورایی مثله این که بقضش گرفته بود
_چیزی شده؟
_ نه بعد گفت اسمت چیه؟
_ ماریان تو؟
_من اریکام
_ اهان
_کجا میری مدرسه؟
_مدسه ی ویکی
__ا منم همین طور اما تاحالا تورو ندیده بودم
_من حدود یک ماهه نیومدم مدرسه
با تعجب پرسیدم چرا/؟؟؟
_اخ مادرم بیمار بود و مجبور بودیم بریم یه شهر دیگه برا درمانش
_اها خوب شد مادرت؟
_بله خدارو شکر دیه من باید برم
_وایسا کجا زندگی میکنی؟
با دست ی خونهی سفید رنگ دوطبقه رو نشون داد و رفت منم رفتم که بخوابم برای مدرسه صبح زود بلند شم اما از فکر این که اریکا چرا اینطوری شد و بغض کرد و جا خورد نمیتونستم دربیام
..............ادامه دارد