عروسک و زن....

[an Uchiha]

دخترک نگاهش کرد...صورتش پر ز غم بود...ناراحت بود....مادرش او را ترک کرده بود...الان دیگر هیچی نداشت جز این عروسک....عروسکی که فقط نگاهش می کرد....
دخترک با بغض گفت : عروسک جان دلم گرفته است!!
عروسک تنها با لبخند نگاهش می کرد....دخترک موهای عروسک را در دست گرفت...
: مامانی منو تنها گذاشته!!
باز هم عروسک با گردنی کج و لبخندی زیبا به دخترک نگاه میکرد....
: بابا میگه رفته تو اسمونا!!
همان نگاه بی روح.....دخترک دست عروسک را تکان داد:
داری به من میخندی؟؟
عروسک سعی کردم لبخندش را وسیع تر کند....اما نتوانست....او تنها یک عروسک بود....
: عروسک من تورو دوست ندارم!!
دل عروسک لرزید....اما همچنان لبخند بر لب داشت.....
: تو داری به من و مامانم میخندی....چرا گریه نمیکنی؟؟ مگه نمیبینی من دارم گریه میکنم....تو هم گریه کن!!
لبخند عروسک بسته نشد....چشمهای شیشه ای اش به یه قطره اشک محتاج بودند اما....
او فقط یک عروسک بود....
چشمهای شیشه ای اش اشک های دخترک را دبد...اما باز لبخند می زد....ددخترک عروسک رادر دست گرفت و به بیرون پرتاب کرد:
تو هم منو دوست نداری...چرا به من می خندی....؟؟؟
عروسک روی برفها خوایده بود..اما همچنان لبخند میزد....لبخندی که هزاران گفته و جمله در در خود داشت...لبخندی که شاید از هزاران دست نوازش ملایمتر و مهربانتر بود....