به گزارش
خبرنگار مهر
، فروزنده خداجو، رمان «روزی که لیمویی بود» را در ۲۱ فصل و ۱۶۰ صفحه تهیه و تنظیم كرده است. در اين رمان قصه‌ دختری به نام هدیه روایت می‌شود که در ارتباط با خانواده و اطراف خود، درگیر کنش‌ها و واکنش‌هایی است که طرح آن به مخاطب رمان کمک می‌کند تا به جز آشنایی با دنیایی بزرگ‌تر از دنیای خود به این درک و دریافت برسد که مشکلات عجیب و پیچیده و بزرگی نیز در زندگی وجود دارد.

رمان «روزی که لیمویی بود» به نوجوانانی که به هر دلیل، کودکی نداشته‌اند تقدیم شده و در آغاز آن آمده است: «بعضی از حادثه‌ها ناگهان و با صدای مهیبی اتفاق می‌افتند... اما بعضی از حادثه‌ها آرام و بی‌صدا می‌آیند و صدایشان آن‌قدر نرم و لطیف اس که باید گوش‌هایت را تیز کنی...حادثه‌هایی که صدایشان مثل فروافتادن قطره‌های باران روی شیشه است و هدیه، مدت‌ها بود که حس می‌کرد این صدا را می‌شنود...»

در بخشی از رمان «روزی که لیمویی بود» آمده است:«...هدیه هیچ وقت خاله اش را دوست نداشت. به نظر او این خاله چشم سیاه که توی تمام عکس‌ها به زور خندیده بود، اصلاً دوست داشتنی نبود...»