انیمه

[گارا]

انیمه چیست؟



انیمه، در ریشه لغوی خود در اصل همان کوتاه شده Animation (پویانمایی یا انیمیشن) است و در ژاپن پویانمایی‌های تلویزیونی (چه ژاپنی و چه از دیگر کشورها) انیمه‌ نامیده می‌شوند؛ گرچه معنای این لغت در دیگر فرهنگ‌ها کاملاً متفاوت است. در دیگر فرهنگ‌ها، انیمیشن‌ها و پویانمایی‌های ژاپنی را با کلمه انیمه خطاب می‌کنند. می‌توان گفت در اصل لغت انیمه اشاره به پویانمایی‌های ساخته شده توسط کشور ژاپن دارد و نامی است برای خطاب آن‌ها و جداسازی‌شان از دیگر پویانمایی‌ها. زمانی که از کلمه انیمه استفاده می‌شود، منظور سبک خاصی از پویانمایی و طراحی انیمیشن است که کاملاً مختص به ژاپن است و هیچ کشوری حتی سعی در ساختن آن نداشته.


ریشه ساخت انیمه به سال ۱۹۱۷ باز می‌گردد و در آن سال اولین انیمه‌ها و پویانمایی‌هایی از این دسته به نمایش درآمدند؛ این هنر تا به الان ادامه داشته و آثاری فوق‌العاده جذاب و متفاوت را در خود جای داده است. هر ساله ما شاهد پیشرفت و به نمایش درآمدن آثاری کاملاً متفاوت و جذاب در زمینه انیمه هستیم که هر کدام نهایت سعی خود را می‌کنند تا پیشرفتی حاصل کرده و جذابیت بیشتری داشته باشند. از ویژگی‌های بارز یک انیمه (چه انیمه‌های جدید و چه انیمه‌های قدیمی از این ویژگی‌ها برخوردار است و گذشت زمان تاثیری در عوض شدن آن‌ها نداشته و نخواهد داشت) می‌توان به یک مکانسیم کاملاً متفاوت داستان‌گویی و ارائه داستان، گرافیک و طراحی‌هایی کاملاً ویژه و مناسب خود، شخصیت‌پردازی ایده‌ال و مثال‌نزدنی (!) و نیز ایده‌ها و تکنیک‌های گرافیکی کاملاً مجزا و جذاب اشاره کرد. داستان‌سرایی و ارائه یک داستان کامل، جذاب، درگیرکننده و به یادماندنی از پایه‌های انیمه است و در بیشتر آن‌ها چنین چیزی رعایت شده و به خوبی دیده می‌شود. در ساخت انیمه، کمتر بر روی انیمیشن‌های حرکت و راه رفتن کار می‌شود و بیشتر تمرکز سازنده‌ها بر روی افکت‌های دوربین و زاویه‌های دید آن است. در اصل این یکی از دلایل متفاوت بودن طراحی انیمه‌ها است که بیشتر سازنده‌ها به خوبی بر روی آن کار کرده‌اند. همچنین عنصر رنگ‌پردازی نیز در انیمه‌ها بسیار حائز اهمیت است و سازنده در بیشتر مواقع سعی می‌کند اثرش دارای رنگ پردازی‌های کاملاً زنده و پویا باشد که عناوین ویژه‌ای نیز در این امر به چشم می‌خورند.


دو انیمه‌ای که تمرکز زیادی بر روی استفاده از رنگ‌های مختلف و پویا دارند. Shigatsu Wa Kimi No Uso «دروغ تو در آپریل» و Re:Zero Kara Hajimeru Isekai Seikatsu «شروع دوباره زندگی در دنیایی دیگر از صفر» هستند. طراحی‌های بی‌نظیر و استفاده کاملاً عالی از رنگ پردازی، از دلایل محبوبیت این دو هستند.

[گارا]

در صنعت انیمه، سازندگان و استدیو‌های نام‌داری وجود دارند که قطعاً هر کسی یکی از آثار آن‌ها (ممکن است در کودکی دیده باشید و حتی متوجه نشده باشید که انیمه است) را دیده است. از این سازندگان ماهر و استدیوها، میتوان به استدیو Ghibli و آقای میازاکی اشاره کرد. بیشتر کارهای آقای میازاکی توسط استدیو Ghibli ارائه شده‌اند و می‌توان به گونه‌ای این دو را مرتبط به هم دانست. از آثار کاملاً عالی و بی‌نقص استاد میازاکی می‌توان به شهر ارواح، قلعه‌ای در آسمان، قلعه متحرک هاول و … اشاره کرد. آثار استاد میازاکی، در عین ساده بودن بسیار عمیق، جذاب و متفاوت‌اند و به صورتی کاملاً حرفه‌ای، حقایق جامعه و زندگی را به تصویر می‌کشد و جالب این است که درجه سنی آثار وی نیز مناسب کودکان است! البته بیشتر آثار وی درجه سنی مناسب کودکان را دارند که به این معنا نیست که یک کودک نمی‌تواند داستان را درک کرده و از آن لذت ببرد بلکه به این معنا است که آثار استاد میازاکی دردهای جامعه، فقر، تنگدستی، عشق و … را با زبانی کاملاً ساده و کودکانه بیان می‌کند که حتی یک بزرگسال نیز از تماشای آنان به وجد آمده و شروع به تحسین چنین آثاری می‌کند.

در اصل این یکی از ویژگی‌های بارز انیمه‌ها این است که محتوایی فراتر از درجه سنی خود ارائه دهند؛ یعنی محتوایی که هم درجه سنی مذکور می‌تواند به طور کامل درک کند و هم درجه‌های سنی بالاتر به تمجید از آن بپردازند. در واقع محتوایی که در آثار استاد میازاکی (و هزاران اثر دیگر) دیده می‌شود چیزهایی را به یک کودک می‌آموزد که هیچ وقت نمی‌تواند به سادگی آن را یاد بگیرد و البته این چیزها فراتر از محتوای درکی است که جامعه ممکن است برای یک کودک در نظر بگیرد و انیمه سعی دارد واقعیت‌هایی را به کودک بیاموزد که وی ممکن است در آن لحظه درک کاملی از آن نداشته باشد ولی قطعاً بعدها به کار وی می‌آید.

اثری بی‌نظیر و کاملاً متفاوت که می‌تواند اشک‌تان را درآورد! Grave Of The Fireflies «قبرستان کرم‌های شب‌تاب»، اثری است که شما را با وجه‌های پنهان جنگ و دردی که به کودکان وارد می‌کند، آشنا خواهد کرد. تماشای این اثر باعث می‌شود برای مدتی فقط در فکر فرو رفته و از انسانیت متنفر شوید!

[گارا]

همانطور که قبلاً ذکر شد، انیمه‌ها از سال ۱۹۱۷ شروع به ساخته شدن کردند و در آن زمان آثاری کاملاً ساده، با گرافیکی بسیار معمولی به نمایش درآمدند. در اصل پیدایش انیمه‌ها به دلیل الهام برداری کارگردانان ژاپنی از انیمیشن‌های ساخته شده توسط دیگر کشورها مانند آمریکا و روسیه بود. قدیمی‌ترین انیمه ساخته شده تحت عنوان Katsudo Shashin شناخته می‌شود که تاریخ انتشار و سازنده آن معلوم نیست. ممکن است این انیمه حتی قبل از سال ۱۹۱۷ و در سال ۱۹۱۲ ساخته شده باشد ولی منبع موثقی برای ذکر این ادعا پیدا نشده است. مدت زمان این انیمه ۳ ثانیه است و پسری را نشان می‌دهد که متنی را به ژاپنی نوشته و کلاه قرمز رنگش را به هوا پرتاب می‌کند. این انیمه کاملاً ابتدایی ساخته شده و تنها از دو رنگ سیاه و قرمز در آن استفاده شده است.

مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

در سال ۱۹۱۷ اولین انیمه‌ها ارائه شدند که می‌توان به Nakamura Ganta ساخته Seitarō Kitayama، اشاره کرد. بیشتر کارهای آقای کیتایاما در محدوده سال‌های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸ ساخته شده و همه آن‌ها کارهای اولیه و ساده‌ای بودند. انیمه مذکور مدت زمانش ۲ دقیقه است و درباره یک سامورایی است که سعی می‌کند شمشیر جدیدش را بر روی یک فرد امتحان کند.

سرانجام در سال ۱۹۴۵ اولین انیمه کامل تحت عنوان Momotarō: Umi no Shinpei بر روی پرده سینمای ژاپن پخش شد. این انیمه نسبت به دیگر کارها به شدت پیشرفت کرده و مدت زمانش ۷۴ دقیقه بود. اثر مذکور به کارگردانی Mitsuyo Seo و برای نیروی دریایی ژاپن ساخته شد. انیمه محتوایی مرتبط به جنگ جهانی دوم و البته نیروی دریایی ارائه داده است. داستان در مورد یک خرس، میمون و قرقاول است که تمرینات خود را در نیروی دریایی تکمیل می‌کنند و برای رفتن به ارتش اعزام می‌شوند. داستان انیمه بیشتر درباره جنگ جهانی و تاثیر نیروی دریایی بر آن موفقیت ژاپن در آن است. داستان بسیار ساده است که خوشبختانه به عنوان یک کار تکمیل شده و اثری که ۷۴ دقیقه است، کاملاً مناسب است.

[گارا]

یکی از منابع اصلی الهام کارگردانان ژاپنی، موفقیت‌های شرکت Walt Disney و انیمیشن‌های وی بود که باعث شد ژاپنی‌ها روی به ساخت انیمه و آثاری کاملاً موفق‌تر و جذاب‌تر از آثار دیگر کشورها بپردازند.

در سال ۱۹۶۰، آقای Osamu Tezuka با استفاده از انیمیشن‌های شرکت‌های خارجی سعی در الهام برداری از تکنیک‌های ساخت انیمیشن آنان کرده و تا حدودی موفق به پدید آوردن آثار متفاوت و جذاب‌تری شد. اولین انیمه‌ای که سرانجام در تلویزیون ژاپن به نمایش درآمد انیمه Three Tales بود. پس از آن Otogi Manga Calendar در سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۴ شروع به پخش کرد. این انیمه در ۲ سری ساخته و توسط ۲ شبکه مختلف به نمایش درآمد. سری اول از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲ و در طی ۳۱۲ قسمت ۳۰ دقیقه‌ای نمایش داده شد و سری دوم از سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۴ در ۵۴ قسمت به نمایش درآمد. انیمه به روایت تاریخ از طریق فردی می‌پرداخت که کنجکاوی زیادی داشت و در بیشتر روزها فکر می‌کرد که در گذشته این روز چه بوده است. قابل ذکر است برخی از صحنه‌های انیمه با عکس‌ها و فیلم‌های واقعی ترکیب می‌شد. این انیمه نیز مانند بیشتر آثار آن زمان سیاه و سفید بوده و از رنگ پردازی برخوردار نبود.

[گارا]

در سال ۱۹۷۰، جهش بزرگی در زمینه مانگا و رمان‌ها و کتاب مصور‌های گرافیکی ژاپنی رخ داد و تعداد آن‌ها به شیوه قابل توجهی افزایش یافت. این افزایش تعداد طرفداران زیادی نیز برای‌شان دست و پا کرد و مانگا، تا کنون به عضوی فراموش نشدنی از زندگی ژاپنینان بدل گشته است. کارهای آقای Osamu Tezuka محبوبیت بسیاری یافت و به وی لقب‌هایی همچون “افسانه” و یا “خدای مانگا” تعلق گرفت. کارهای ایشان، تاثیر بسیاری چه در مانگا و چه در انیمه داشته و تا کنون نیز انیمه‌های بسیاری از شیوه‌های روایت داستان و شخصیت پردازی وی الهام گرفته و طبق آن عمل می‌کنند. ژانر Mecha (ژانری که به تمرکز بر روی ربات‌ها و جنگ آنان می‌پردازد) توسط آقای Tezuka پایه گذاری شده و پس از مدتی توسط کارگردان‌های دیگر جدا شده و آن نیز به شاخه‌های مختلف تقسیم گشت که امروزه انیمه‌های زیادی را می‌بینیم که هر کدام از ربات‌هایی خاص استفاده می‌کنند. می‌توان پرطرفدارترین و معروف‌ترین ربات را در جامعه ژاپن Gundam نامید. نوعی از ربات‌ها که خلبان را درون خود جای می‌دهند و برای جنگ و همچنین مبارزات تن به تن کاملاً مناسب‌اند.

مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

انیمه در سال ۱۹۸۰ از نظر فروش جهش بزرگی کرد و فروش انیمه‌های ژاپنی و نیز علاقه‌مندان و خریداران آن بسیار بیشتر از قبل شدند. این فروش در سالهای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ بسیار بیشتر شد و انیمه‌ها معروفیت جهانی پیدا کردند. از موفق‌ترین دستاورد های انیمه در آن زمان، می‌توان به شاهکار شهر اشباح اثر هایائو میازاکی و ساخته استدیو Ghibli اشاره کرد که در فستیوال فیلم برلین موفق به دریافت جایزه Golden Bear و در ۷۵مین مراسم اسکار، اسکار برترین دستاورد انیمیشنی را کسب کرد.
شهر اشباح، از زیباترین و برترین آثار ساخته شده توسط استاد میازاکی است. این انیمه ترکیبی کامل و متوازن از شخصیت پردازی بی‌نظیر و داستانی غنی است. تماشای این اثر فوق‌العاده را به هر شخصی توصیه می‌ شود.

[گارا]

چشمهای درشت…. این بارز ترین و شناخته شده ترین مشخصه کاراکترهای انیمه و مانگاست. نخستین کسی که چشمها را در انیمه ها و مانگا هایش اینگونه طراحی کرد تزوکا بود. تزوکا که بسیار تحت تاثیر کاراکترهای امریکایی با چشمان درشت مثل بتی بوپ و میکی ماوس قرار گرفته بود، متوجه شد که چشمها عامل مهمی در نشان دادن انواع احساسات هستند. او نخستین کاراکتر دختر با چشمان اغراق شده و درشت را در مانگایی بنام Ribbon no Kishi خلق کرد و جالب اینکه نه تنها جامعه سنتی ژاپن از این حرکت برنیاشفت و از آن به عنوان یک حرکت ضد فرهنگی یاد نکرد،بلکه این شیوه طراحی بلافاصله با اقبال عمومی روبرو شد و به مانگا های دیگر و سپس به انیمه ها راه یافت. کمی بعد تر، رنگ به کمک طراحی آمد و سایه ها، لکه های نور و طیف های مختلف رنگی، به چشمها عمق و حالت و زندگی بخشیدند.

در چند سال اخیر اما، هنرمندانی مانند میازاکی Hayao Miyazaki از این شیوه طراحی روی برگردانیدند و به چشمانی کوچکتر و موهایی با رنگهای طبیعی روی آوردند. کار به جایی رسید که در بعضی از انیمه ها،چشمها منحصر به دو خط باریک و یا حتی دو نقطه مشکی شدند.

شخصیتهای انیمه بعلاوه از بیشترین انعطاف پذیری و تغییرات در حالات چهره در بین تمام شخصیتهای انیمیشن برخوردارند. مثلا در انیمه هایی با تم خنده دار، زمانی که شخصیتها دچار وحشت یا حیرت میشوند، اغراق در حالات چهره به حدی است که کلا چهره شان را از حالت بشری خارج میکند و مثلا تمام صورت بوسیله یک دهان با دندانهای کلید شده پوشانیده میشود. شخصیتهای عصبانی بعضا تمام چهره، گردن و دستهایشان پوشیده از رگهای متورم میشود و اگر این شخصیت یک زن باشد، ممکن است که ناگهان چکشی را از ناکجا آباد احضار کند و به آن به سر فرد خاطی ضربه های مرگبار وارد کند. قرمز شدن های تا بناگوش به هنگام خجالت یا ابراز عشق، غش کردن های ناگهانی، درجا دویدن های پیش از فرار، خنده های توام با نشان دادن دندانها و قطرات عرق که ناگهان بر پیشانی ظاهر میشوند، همه و همه از مشخصه های شناخته شده انیمه های کلاسیک و بسیاری از انیمه های مدرن هستند. شخصیتهای غیر انسانی نیز، اعم از حیوانات معمولی، هیولاها، روباتها و موجودات تخیلی نیز گذشته از تنوع بی نظیر در شکل ظاهر و ابعاد، از تمام قوانین انیمه در بیان احساسات و تغییرات چهره پیروی میکنند.

[گارا]

ژانر و دسته‌بندی‌های انیمه به دو نوع صورت می‌گیرد؛ یکی بر اساس محتوا و یکی بر اساس درجه سنی. برای دسته بندی انیمه‌ها از نظر درجه سنی آن‌ها را به ۳ دسته کودومو( این یک لغت ژاپنی و به معنای بچه و یا خردسال است.) که شامل خردسالان می‌شود که حتی انیمه‌های این دسته نیز ممکن است داستانی چندلایه، غنی و عمیق داشته باشند.

دسته دوم شوجو (این یک لغت ژاپنی و به معنای دختر است.) که شامل انیمه‌هایی با تم دخترانه و تا حدودی انیمه‌های رومنس می‌شود که در بیشتر آن‌ها شخصیت اصلی یک دختر است و یا اگر نباشد انیمه بیشتر بر روی احساسات شخصیت مونث تمرکز دارد.

دسته نهایی شونن ( این یک لغت ژاپنی و به معنای پسر است.) است که دارای انیمه‌هایی با محتوای پسرانه و بیشتر اکشن و پر از خونریزی و … است. در این دسته نیز انیمه‌هایی از سبک رومنس یافت می‌شود که بر خلاف دسته شوجو تمرکزشان بر روی احساسات فرد مذکر گذاشته و در اکثر مواقع شخصیت اصلی پسر است. در این دو دسته بندی المان‌های دسته اول یعنی کودومو نیز یافت می‌شود ولی بسیار کم هستند و در تعداد کمی از انیمه‌های این دسته وجود دارند.


دسته بندی دیگری نیز وجود دارد که تحت عنوان “R18” در ژاپن شناخته می‌شود. انیمه‌های این دسته دارای بار محتوایی بزرگ‌سالانه هستند که پر از خونریزی و دیگر محتواها است. انیمه‌های زیادی برای دسته سوم ساخته نمی‌شود ولی گاهاً ممکن است برخی انیمه‌های دو دسته شونن و شوجو به دلایلی تبدیل به R18 بشوند که بار محتوایی آن‌ها به مانند یک R18 کامل نیست و بیشتر اثری است که مناسب هر دو رده سنی باشد. ژانرهای دسته بندی محتوا نسبت به درجه سنی بسیار بزرگ‌تر و بیشتر هستند. این ژانرها محتواهای فراوانی را در بر می‌گیرند که می‌توان گفت ۹۹ درصد سلایق را به طور کامل پوشش می‌دهد! یعنی ژانرهای انیمه به قدری وسیع هستند که ممکن نیست چیزی مناسب خود در میان آنان پیدا نکنید.

[گارا]

دلایلی برای تماشای انیمه:

دلیل اول تنوع در ژانر انیمه هاست که پاسخ گوی علایق متنوعه.
دلیل دوم، محتوایی فراتر از درجه بندی سنی: انیمه‌ها بر خلاف انیمیشن‌های غربی، سعی در ارائه واقعیت‌ها و دردهای جامعه دارند و بدون توجه به درجه سنی آن را ارائه می‌کنند. ممکن است یک انیمه که مناسب درجه سنی کودومو است دارای محتوایی بسیار عمیق‌تر از آن درجه سنی ارائه دهد. نمونه‌های این آثار را می‌توان کارهای استاد میازاکی نامید که درست است برای یک درجه بندی سنی پایین طراحی شده‌اند ولی به صورتی بسیار ظریف و جذاب سعی در ارائه واقعیت‌های زندگی همانند مرگ، عشق، دوستی و روابط با دیگران می‌کند. با جرات می‌گویم در هیچ انیمیشن غربی با رده سنی پایین مرگ دیده نشده است! اگر هم دیده شده باشد شخصیت فوراً بنابر دلیلی از مرگ بازگشته و پایان بسیار شاد و خندان می‌شود و یا ممکن است شخصیت برای چند لحظه بیهوش شده و سپس برخیزد و دنیا را نجات دهد! در انیمه شاهد چنین چیزی نیستیم. در انیمه‌ها، مرگ بسیار فراوان است. چه مرگ شخصیت اصلی، چه مرگ شخصیتی که ممکن است با وی خو گرفته و عاشقش شده باشید و حتی مرگ یک بچه! برترین مثال در ارائه چنین چیزی اثر فوق العاده بی‌نظیر و عالی Grave Of The Fireflies «قبرستان کرم‌های شب تاب» است که داستان دو یتیم را در زمان جنگ جهانی دوم بازگو می‌کند. با تماشای این انیمه، شما واقعیت‌هایی را در مورد جنگ درمی‌یابید که شاید می‌دانستید ولی تا به حال به چنین شیوه‌ای به آن فکر نکرده بودید. این انیمه کاملاً مناسب ژانر کودکان است ولی از طرفی دیگر کودک را به طور کامل با مرگ و از دست دادن فردی که دوستش دارد و یا سختی‌های زندگی و ذات برخی انسان‌های جامعه آشنا می‌کند. چنین چیزی در انیمیشن‌های غربی تا به حال دیده نشده است.

از طرفی دیگر، آثاری از میازاکی مانند قلعه متحرک هاول، می‌تواند یک فرد خردسال را با عشق آشنا کند. این آشنایی تنها اشاراتی کوچک و پری مانند که در اکثر آثار امروزی دیده شده و اکثراً هم شروع و هم پایان خوشی دارند نیست؛ این عشق تمام سختی‌ها، تلاش‌ها و شکست‌های دو نفر را به تصویر کشیده و سعی دارد معنای کامل کلمه عشق را با تمام موقعیت‌ها و شرایطی که پیش می‌آید برای خردسال شرح دهد. قطعاً با مشاهده چنین آثاری نه تنها یک فرد خردسال پند و اندرز می‌گیرد، بلکه یک بزرگسال و یک فرد بالغ نیز دچار دگرگونی‌هایی می‌شود.
مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

دوستی، مهم‌ترین چیزی است که در انیمه‌ها شاهدش هستیم و هر انیمه‌ای، در هر ژانری بر روی دوستی به شدت تاکید دارد و سعی می‌کند آن را به طور فراوانی تبلیغ کند. حال این دوستی می‌تواند با ارائه زندگی یک فرد گوشه‌گیر و تنها باشد که به مرور اجتماعی شده و دوستانی پیدا می‌کند و یا یک انیمه جنگی و مبارزه‌ای که یک فرد به دلیل همکاری با عده‌ای با آن‌ها دوستان بی‌مانند و بسیار خوبی می‌شود. (مثل ناروتو)دوستی را در هر اثری از انیمه می‌توان دید حتی اگر چیز ضعیفی باشد. در اصل انیمه‌ها به شما ثابت می‌کنند که به تنهایی هیچ‌کاری از دست‌تان ساخته نیست (در اکثر مواقع شکست شخصیت را شاهد هستیم و یا مرگ یکی از آن‌ها به دلیل این کار) ولی اگر شخصیت با دوستانش متحد باشد قطعاً پیروز می‌شود (گرچه باز نمی‌توان کامل مطمئن شد زیرا هیچ انیمه‌ای را نمی‌شود شاد کامل نامید؛ به غیر از برخی عناوین ژانر کمدی).
مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

[گارا]

دلیل سوم، ارائه دنیاها و فرهنگ‌های عجیب و جذاب: در انیمه‌ها همواره دنیاهای جدید و جذاب با قوانین، مردم و نحوه زندگی متفاوت دیده می‌شود. گاهی به قدری عمیق و جذاب می‌شوند که شما برای پیدا کردن کوچک‌ترین اطلاعاتی از آن دنیا کل انیمه و نکته‌های آن را مرور می‌کنید! چنین دنیاهایی را در Shingeki No Kyojin «حمله به غول» و Psycho-Pass «روان-گذر» مشاهده کرده‌ایم. دنیای انیمه‌ها، کاملاً پیرامون داستان آن‌ها ساخته شده و تاثیر بسیاری در ارائه اهدافش به بیننده دارد. بیشتر دنیاهای ارائه شده در انیمه‌ها جذاب و متفاوت‌اند و بیننده انیمه علاوه بر علاقه‌مند شدن به خود انیمه، به دنیا و قوانین آن دنیا نیز علاقه‌مند شده و تا حدودی آنان را نیز دنبال می‌کند.

برای مثال در حمله به غول شاهد دنیایی هستیم که توسط یک نظام حکومتی جدید اداره می‌شود. در این نظام ۳ گروه ویژه نقش محافظان و سربازان را ایفا کرده و فردی که در پشت آن‌ها است جامعه را کنترل می‌کند.

مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

بر خلاف آن در روان-گذر شاهد دنیایی کاملاً الکترونیکی و پیچیده هستیم. شهری که در آن جرم و جنایت وجود ندارد و همه از نظر روانی رتبه بندی می‌شوند. در واقع روان-گذر معنایی کامل از یک آرمان شهر و پاد آرمان شهر را به نمایش می‌گذارد که دنیایی بسیار عجیب و کم‌نظیر است.

مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه

چنین دنیاهایی در انیمه‌ها فراوان‌اند؛ حال می‌خواهد یک دنیای فانتزی و زیبا باشد یا یک آرمان شهر و پاد آرمان شهر. در این دنیاها حتی نحوه رفتار مردم نیز فرق دارد و به هیچ وجه شبیه یک جامعه نرمال و عادی نیست. در واقع آنان تحت تاثیر نمای جدید زندگی و قوانین جامعه رفتار می‌کنند که این قوانین از اخلاق و رفتار گرفته تا پوشش آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. انیمه‌ها با ارائه چنین دنیاهایی سعی در فهماندن بیشتر داستان‌ها به بینندگان دارند و همچنین می‌خواهند چیزی را ارائه دهند که ارزش بحث و البته وقت گذاشتن را داشته باشد.

[گارا]

دلیل چهارم،موسیقی‌های جذاب و گوش‌نواز: تا به حال دیده‌اید که در یک اثر هنگام شروع و پایان دو آهنگ متفاوت پخش شده و ترکیبی از صحنه‌های متفاوت انیمه باشد؟ چنین چیزی در انیمه‌ها وجود دارد؛ تیتراژ شروعی انیمه، به عنوان Opening و تیتراژ پایانی انیمه به عنوان Ending شناخته می‌شود. در هر انیمه این دو وجود دارند و در هنگام پخش آن‌ها آهنگی مرتبط با محتوای انیمه حال چه به زبان ژاپنی و چه به زبان انگلیسی باشد (آهنگ‌ها بیشتر با دو زبان انگلیسی و ژاپنی هستند). این آهنگ‌ها در اکثر موارد بسیار گوش‌نواز و جذاب هستند و می‌توان به عنوان نیم‌نگاهی به محتوای انیمه به آنان نگاه کرد. به غیر از آهنگ‌های جذاب Opening و Ending، ما شاهد موسیقی متنی عالی و بی‌نظیر در اکثر انیمه‌ها هستیم که توسط آهنگ‌سازهای ماهر ژاپنی اجرا ساخته شده است. موسیقی متن انیمه‌ها نیز به حال و هوای آنان ربط دارد؛ برای مثال در یک انیمه احساسی و دراماتیک شاهد موسیقی آرام و شکننده و نیز در انیمه‌های اکشن و مبارزه‌ای شاهد موسیقی هیجانی و پرتنش‌تری هستیم. موسیقی متن انیمه‌ها کاملاً شنیدنی هستند و تا حدودی شما را با سبک موسیقی ژاپنی نیز آشنا می‌کنند به همین دلیل با بیشتر آثار دیده شده فرق دارند و موسیقی‌شان تا حدودی احساسی‌تر، غنی‌تر و زیباتر است.

Cowboy Bebop جز آن دسته از مواردی است که در ابتدا قبل شروع شدن مراحل ساخت و یا طراحی شخصیت ها موسیقی آن ساخته شده است.