ما بر روی سطحی زندگی میکنیم که در حال گردش است .
هشت سیاره ی دیگر که چهار تای ان بزرگتر وچهارتا کوچک از زمین هستند ،با زمین می چرخند .
همگی به علت وجود نیروی جاذبه بر روی مدار خویش به دور محور خورشید میچرخند.
در حدود ۴۶۰۰میلیون سال از فعالیت منظومه ی شمسی میگذر، وعمر جهان هستی احتمالا چهاربرابر این زمان است .
کهکشانی که راه شیری نامیده میشود ( یعنی جایی که خورشید ما قرار دارد ) ، عمری به درازای جهان هستی دارد.
ستارگان داخلی ان به دلیل پیری میمیرند وستارگان جدید متولد میشوند.
خورشید در مقایسه با همتایان خود جوان تر است.
اختران همگی در ابرهای بزرگی که متشکل از گازوغبار است جای دارند.
خورشید نیز به اندازه ای بزرگ وداغ است ،که شروع به درخشیدن نموده.
سیاراتی که که بسیار کوچک تر هستند انقدر داغ نیستند که درخشش کنند.
۹ سیاره ی اصلی منظومه ی شمسی ،که به ترتیب از خورشید دور میشوند(عطارد ،زهره ،زمین ومریخ)هستند که سطح انها پوشیده از غبار وخاک وفلزات وغیره ...است .
وچهار سیاره ی گازی ( مشتری،زحل،اورانوس ونپتون) هستند.
به جز نپتون که قمر ان به سختی دیده میشود ،سه سیاره ی دیگر دارای اقمار زیادی هستند .از جمله قمر میراندا.
پلتو کوچک فقط یک قمر دارد ، وبه خاطر کوچکی بیش از اندازه از لیست سیارات حذف شده است .
دانشمندان عمر جهان را حدودا ۱۴میلیارد سال وعمر منظومه شمسی را حدود چهار نیم میلیار سال تخمین زدند.
سه نظر از بین نظریات زیادی درباره منشا زمین ومنظومه ی شمسی بسیار جالب تر وقویتر ارائه شده اند.
۱_نظریه ی برخورد نزدیک
در اوایل قرن بیستم میلادی ،دو اختر شناس امریکایی نظریه ی بر خورد نزدیک را ارائه دادند .بنابه عقیده ی انها ذراتی از ماده ی خورشید بیرون ریخته وبعدا این ذرات بهم پیوسته واجرام سیارات را تشکیل داده است .
۲_ فرضیه ی کانت _ لاپلاس .
...
