نقل قول: کار های کیریتو در این بازی معجزه نیست مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمهمثل این میمونه که یکی رمز تقلب بزنه و وارد بازی بشه و روی سخت ترین حالت فتح کنه و خیلی ها ادعا هم میکنن من این بازی رو روی سخت ترین حالت فقط کردم ، حالا چی بوده آقا کد تقلب استفاده کرده.
در این انیمه هم همینطور بوده کیریتو از همون اول به عنوان یه متقلب در بازی معرفی میشه.مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه
برای مثال در آخرین نبر خودش با - سوگو - یا همون پادشاه پریان کیریتو با استفاده از آیدی و مشخصات ورود به سیستم هیسکلیف استفاده میکنه و سوگو رو شکست میده و در اون زمان تمام اختیارات سیستم در اختیارش بود در این بین تنها چیزی که اتفاق افتاده کمک کردن هیسکلیف به کیریتو و تقلب کردین کیریتو در این بازی بوده.مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه
گیریم که کد تقلب بوده. شما که تو پست بعدی خودتون گفتین که این اقدام در جهت فرهنگ سازی بوده. پس آیا این با خود فرهنگ سازی در تضاد نیست که قهرمان اصلی با تقلب بازی رو تموم کرده و با تقلب نجات دهنده همه شده؟
من بحث نمیکنم که چرا کیریتو متقلب نشون داده شده...شاید نویسنده خواسته و به خودش مربوطه. حرفم اینه که قطعا این انیمه نمیتونه مثال بارزی برای فرهنگ سازی باشه. انیمه log horizon میتونه یه کم باشه ولی قطعا سورد آرت نیست
نقل قول: و اون زمانی که فریاد میزنه و به غول تبدیل میشه اینا همه جزء چاشنی های انیمه هستن و کیریتو برای تبدیل شدن به غول احتیاجی به داد و فریاد نداره و این جزء قدرت ، قدرت نژادیه که تو بازی انتخاب کرده نه یه معجزه یاچیزی شبیح به اون.
80% انیمه ها همیشه همچین چاشنی هایی دارن. از میتی کومون بگیر تا سوباسا تا فری تیل و....
اما میزان این چاشنی ها هم حدی داره و استفاده زیاد از اون نشون دهنده اینه که فیلمنامه عملا چیزی برای عرضه نداره.
انیمه کیمیاگر تمام فلزی 2009 بهترین انیمه دنیاست. از این چاشنی ها هم توش هست اما به میزان معقول و منطقی. طوری که استفاده از اون باعث نمیشه فکر کنیم دلیلش خلا فیلمنامه بوده. بنابراین در اینکه برای یه کارتون جذاب همچین چیزهایی لازمه حرفی نیست اما استفاده منطقی و به جای اون هم بحثیه که روی اون هم حرفی نیست
نقل قول: این رو هم باید اضافه کنم که چنین بازی های آنلاینی در راه هستن و ژاپن از هم اکنون در حال فرهنگ سازی این فضاهای مجازیه جدیده مطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمهمطالب مخصوص انیمه، مانگا، کارتون و کمیک مخصوص پارک انیمه دلیل اینکه همه چی مثبت و خوب و فانتزی پیش میره هم همینه برای اینکه اخلاقات افراد رو در فضا های مجازی بسازن و فضای مجازی بازی های آنلاین رو با از خود گذشتگی مهربان بودن زیبا نشون بدن که کاملاً مشخصه که برای فضاهای بازی های مجازی دارن الگو سازی میکنن. فردی که منحرف بازی درنیاره......
بازی های MMORPG تو این 3 4 سال خیلی مد شدن. اما خیلی قبل از اون و 7 8 ساله که ما بازی هایی داریم که مردم مستقیما توش باهم در ارتباطن و پشت آواتار مخفی میشن اما کاملا با هم رابطه دارن (بزرگترینشون جامعه مجازی Second life هست) توی این 7 8 سال برای فرهنگ سازی کارای زیادی شده اما نتیجه اون در نزدیک یک دهه وجود جامعه ای بسیار شبیه سورد آرت (اینکه آواتار دارن، با هم رابطه دارن، میتونن در فضای دنیای کاملا مستقل حرکت کنن، پیشرفت کنن و کارهای دیگه...حالا شاید کمی از نظر تکنولوژِی عقب تر از سورد آرت) نشون میده که کار زیادی نمیشه کرد. مردم چندان دوست ندارن خودشونو برای دیگران به دردسر بندازن (اینجا دنیای واقعیه نه انیمه) و مردمانی هستند که سوء استفاده میکنن و هک همیشه هست.
میشه گفت سوردآرت (و انیمه های مشابه) درست نسخه پیشرفته سکندلایفه با تفاوت اینکه توی اون بازی هدفی هست و بنابراین همه بازیکن ها با هم سعی میکنن بازی رو تموم کنن (که در سکندلایف با اینکه شما میتونین پیشرفت کنین، اما هدف خاصی برای دنیاشون تعریف نکردن و بازی خط زمانی نداره)...اما جامعه و بستر اونی که ما در .hack، sao و log horizon میبینیم (یعنی جامعه سوشیال مجازی تحقق یافته) کاملا با سکندلایف یکیه
بعد از 8 سال الگو سازی جامعه بزرگ مجازی سکندلایف هنوز به جایی نرسیده. منحرف بازی هست، تقلب هست، شیادی هست و.... و کمتر نشده که بیشتر هم شده. (ازدواج های اینترنتی افراد توی سکندلایف سالهای زیادیه که به معضل بزرگی تبدیل شده...یعنی یکی از آمریکا و یکی از انگلیس سه چهار ساله تو بازی با هم زندگی میکنن و ازدواج کردن، اما تو دنیای واقعی هرگز همدیگه رو ملاقات نکردن!!!!)
این مولفه هایی که گفتی به قول انگلیسی ها they're too good to be true
یعنی اینقدر خوبن که امکان نداره واقعی باشن.
با همچین انیمه هایی فرهنگ سازی نمیشه. دلیلش اینه که اولا این انیمه ها درسته برای مخاطب نوجوان ساخته شده ان اما ساعت پخششون ساعت 1 نصفه شب به وقت ژاپن بوده. واسه همین رسما مخاطب نوجوان که باید براش فرهنگ سازی میشده اون موقع خواب بوده!
ماها هم که این انیمه رو دیدیم فقط خوشمون اومد و باهاش همذات پنداری کردیم...چندان تاثیر فرهنگی نگرفتیم (خودمونیم نگرفتیم دیگه)
یعنی چی؟ یعنی هیچ کدوممون بعد دیدن این انیمه نگفتیم: ای وای...از امروز دیگه تو اینترنت دروغ نمیگم
ای وای...از امروز به جای آواتار ناروتو عکس خودم رو میذارم
ای وای...اگه یکی از سایت اخراج شد برم پادرمیونی کنم
ای وای...دیگه انیمه دانلود نمیکنم و دیگه کار غیر قانونی تو اینترنت نمیکنم (دانلود انیمه غیر قانونیه تو ژاپن!...البته ملت ما که یه "تحریم" داره توش همه چی جز دانلود فیلم و سریال های ایرانی حلاله!)
ای وای...دیگه...دیگه تو هیچ بازی ای تقلب نمیکنم!!!
فرهنگ سازی به چیزی میگن که شما بعد از مواجهه باهاش متنبه بشی و از کاری که میکردی دست بکشی و تصمیم جدید نسبت به فعالیت کنونی یا آتی خودت اتخاذ کنی...بنابراین این انیمه ها رسما ذات بازی دوست شما رو به چالش میکشه اما برای شما "فرهنگ" به ارمغان نمیاره
