شاعران گم شده

[انلیا]

بچه ها این شعری که من من نویسم یه شاعری به اسم سیامک ظریفی شعر آقای مشیری رو به صورت طنز در اورده همون شعر معروفشون

به اسم کوچه (بی تو مهتاب شبی باز از ان کوچه گذشتم.....)رودیگه همین جالبه بخونیدش حتما.....

بیو گرافی:

سیامک ظریفی(ولادت 1343)

از سال1368 کار خود را با مجله ی خورجین آغاز کرد.پراکنده نویسی های ظریفی در مجله ی گل آقا منتشر شد.

آنچه ظریفی را در کار طنز شاخص میکند شعر های نو اوست.

طرح عدالت اجتماعی نگاهی منتقدانهبه مهمل گویی های رایج و روشنفکرانه اشاره به فقر با بینشی تحلیلی

به جای مسخره کردن آدم ها موقعیت آن ها را نشان میدهد.

نام مستعار او در مجله ی گل آقا "ن.شلغم" بود.

دمپایی!

بی تو ای برق شبی باز از ان کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
بند رخسار تو در رفت ز تنبان نگا هم
چاله امد سر راهم
پای بی صاحب من "زرت" در ان چاله فرو شد
هیکل گنده ی مخلص دمرو شد


در تهی خانه ی جیبم غم قبض تو درخشید
بر سماور کده نفتی ذهنم
قوری یاد تو ای برق خروشید
چایی خاطره جوشید!"
یادم امد که شبی با تو از ان کوچه گذشتم"
پی دیوار نگشتم
توی ان چاله ی لوله کشی آبکی گاز فزرتی
نیفتادم نیفتادم
با تو گفتم که تو گه گاه کجایی؟
وصل نا گشتن از ان به که بیایی و نپایی
لامروت تو مگر دشمن مایی؟
من ندانستم از اول که تو بی مهرو وفایی!


بغض در سیم تو پیچید
نور در چشم تو ماسید
افت ولتاژ تو افزود بر اندوه نگاهت
یادم آید که تو به من گفتی:
برق آیینه ی آب گذران است
همه تقصیر از ان آب روان است
تو که امروز چو مجنون ز پی لیلی برقی
باش فردا که تو را خشک دهان است...!
سیل بر ریش تو خندید
اشک از مشک تو غلتید
موش شب جیغ بنفشی زد و نالید.


باز گفتی که مکن عیب تو بر ما
پنج سال دگری صبر بفرما!
آش تولید شود پخته ز کشک و نخود و لپه ی صنعت!
نصب کن آینه در هر طرف خود
همه چیز شود آن روز فراوان!
فقط از "برق"کمابیش خبر نیست!


نور زرد سخنت خورد به آیینه ی گوشم
بست یخ نقطه ی جوشم
پای غم رفت به دمپایی جانم...!
پی سنگی همه جا گشتم و گشتم
پرت کردم به تو آن سنگ و تو را لامپ شکستم
با تو گفتم:دگر از خیر تو ای برق گشتم
"یادم اید که دگر از تو جوابی نشنیدم
رفت در ظلمت غم ان شب و شب های دگر هم
نگرفتی تو دگر از من عاشق ازرده خبر هم
نکنی دیگر از ان کوچه گذر هم...
بی تو اما به چه حالی من از ان کوچه گذشتم!