شعر های زیبا

[sahele_sheni]

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.
در نهان خانه ی جانم ،گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید،
عطر صد خاطره پیچید.

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوته دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جو نشستیم

تو ،همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من ،همه محو تماشای نگاهت

یادم آمد تو به من گفتی :
- «از این عشق حذر کن!
لحظه ای چند بر این آب نظر کن،
آب آیینه ی عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است،باش فردا که دلت با دگران است
تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن!»

با تو گفتم :«حذر از عشق!؟ ندانم ،
سفر از پیش تو هرگز نتوانم،
نتوانم!»

روز اول که دل من به تمنای تو پر زد،
چون کبوتر ،لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی ،من نرمیدم،نگسستم....»
باز گفتم که :«ت. صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم ،همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ،سفر از پیش تو هرگز نتوانم»

اشک در چشم تو لرزید،
ماه بر عشق تو خندید!
یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم،نرمیدم.

رفت در ظلمت غم ،آن شب و شبهای دگر هم ،
نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،
نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم....

بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!
«فریدون مشیری»