شعر های زیبا

[Icchi]

سعدی شعرهای ساده و در عین حال زیبایی داره که واقعا پند آموزن . این دو تا شعری که میزارم تقریبا یه مضمون دارن .

شنیدم که فرزانه ای حق پرست
گریبان گرفتش یکی رند مست

از آن تیره دل مرد صافی درون
قفا خورد و سر بر نکرد از سکون

یکی گفتش آخر نه مردی تو نیز ؟
تحمل دریغست از این بی تمیز

شنید این سخن مرد پاکیزه خوی
بدو گفت از این نوع با من مگوی

دَرَد مست نادان گریبان مرد
که با شیر جنگی سگالد نبرد

ز هشیار عاقل نزیبد که دست
زند در گریبان نادان مست

هنرور چنین زندگانی کند
جفا بیند و مهربانی کند

دو بیت آخر خیلی قشنگن .

این هم شعر بعدی :

سگی پای صحرانشینی گزید
بخشمی که زهرش ز دندان چکید

شب از درد بیچاره خوابش نبرد
بخیل اندرش دختری بود خر

پدر را جفا کرد و تندی نمود
که آخر ترا نیز دندان نبود ؟

پس از گریه ، مرد پراکنده روز
بخندید ، کای بابک دلفروز

مرا گرچه هم سلطنت بود و بیش
دریغ آمدم کام و دندان خویش

محالست ، اگر تیغ بر سر خورم
که دندان به پای سگ اندر برم

توان کرد با ناکسان بدرگی
ولیکن نیاید ز مردم سگی ،