دازای اوساموی واقعی رو بشناسیم !

[Dazai.B]

در سال 1930 به هرحال از دبیرستان فارغ التحصیل شد و برای یادگیری زبان فرانسوی به دانشکده ادبیات دانشگاه توکیو وارد شد. فعّالیت های جانبدارانه او از حزب کمونیست هم ازهمین دوران شروع شد. همچنین به ملاقات ایبوسه ماسوجی که قبلاً داستان « سمندر » او را خوانده و بسیار تحت تأثیر قرار گرفته بود،رفت. ایبوسه در آن سالها نویسنده ای شناخته شده بود و از آن به بعد برای دازای نقش دوست و راهنما را چه در عرصه ادبیات و چه در عرصه زندگی به عهده گرفت.
در ماه جون همین سال،برادر بزرگترش در سن 27 سالگی درگذشت. دازای بعدها در نوشته ای از اینکه بیشتر اعضاء خانواده اش در سنین پایین می میرند اظهار تعجّب کرده بود.
پاییز از شهرستان خبر رسید که یکی از اربابان محلّی قصد دارد با پرداخت دیون هاتسویو او را از خانه گیشا ای که در آن کارآموزی می کرد خارج سازد و به اصطلاح حامی او گردد. بر طبق قواعد خاص گیشاها،آنها برای یادگیری فنون و هنر گیشا بودن به یکی از خانه هایی که برای تعلیم است وارد می شدند. هزینه های یادگیری و زندگی آنها را این خانه ها پرداخت می کردند تا در آینده نسبت به پرداخت بدهی های خود اقدام کنند. اتّفاق خوشایندی که می توانست برای یک گیشا بیافتد این بود که برایش یک نفر حامی پیدا شود. یعنی کسی که با پرداخت دیون اش او را از قرارداد گیشایی رها سازد.
خبر پیدا شدن حامی برای هاتسویو،دازای را سخت آشفته کرد چرا که او روابطی عاشقانه با هاتسویو داشت. اکتبر،در اقدامی عجولانه اقدام به فراری دادن هاتسویو و آوردن او به توکیو کرد. خبر فرار گیشایی کارآموز با پسر یکی از خانواده های مشهور در شهرستان جنجال زیادی به پا کرد. برادر ارشد دازای که بعد از مرگ پدر وارث خانواده شده بود به توکیو آمد و هاتسویو را با خود به شهرستان برگرداند و در ضمن به دازای اعلام کرد که به خاطر اعمالش از خانواده طرد شده است.
این حوادث به خصوص برگشتن هاتسویو به شهرستان بار دیگر دازای را پریشان کرد به طوری که ماه بعد از آن برای دوّمین بار دست به خودکشی زد. این بار او جوشی را آزمود. یار او در این خودکشی زنی نوزده ساله به نام تانابه شیمه کو (Tanabe Shimeko) بود.
تانابه که شخصیّت اصلی داستان « شکوفه های دلقک بازی » دازای شبیه او است در سال 1912 در هیروشیما به دنیا آمد. او با اینکه دارای هوش سرشاری بود امّا دبیرستان را ناتمام رها کرد و بعد به کار در چایخانه ای پرداخت. در آنجا با حسابدار چایخانه آشنا شد و بدون انجام مراسم رسمی ازدواج به زندگی مشترک با او پرداخت. در سال 1930 به امید هنرپیشه شدن به توکیو آمد امّا در این راه توفیقی بدست نیاورد و برای امرار و معاش به کار در کافه ای در گینزا (Ginza) مشغول شد که آنجا با دازای آشنا شد.
با اینکه بیش از سه بار همدیگر را ندیده بودند در بیست و هشت نوامبر بعد از سه روز بیهوده گشتن در منطقه آساکوسا (Asakusa) و تهیه قرص کالموتین به کاماکورا در نزدیکی توکیو رفتند و پس از خوردن قرص به دریا پریدند. روایت دیگری هم وجود دارد مبنی براینکه آنها بعد از خوردن قرص در ساحل دراز کشیدند تا جزر و مد دریا آنها را با خود ببرد.
تانابه مرد امّا دازای بوسیله ماهیگیران محلّی نجات داده شد و به درمانگاهی در همان نزدیکی ها منتقل شد. دازای بعد از ترخیص از درمانگاه به جرم کمک به خودکشی دیگری محاکمه و به قید ضمانت آزاد شد امّا احساس قاتل بودن در رابطه با مرگ تانابه همیشه با او بود.
این حادثه ارزش خبری زیادی پیدا کرد و با تیتر درشت در روزنامه ها منعکس شد شاید به این دلیل که دازای دانشجوی دانشگاه بود. بعد از این واقعه برادرش دیون هاتسویو را به گیشاخانه پرداخت و بار دیگر در فبریه سال 1931 هاتسویو به توکیو آمد و زندگی مشترک آنها شروع شد.
حزب کمونیست تنها یک سال در ژاپن فعّالیت قانونی داشت و بعد از آن به حزبی غیرقانونی و زیرزمینی بدل شد. فشار حکومت بر این حزب رفته رفته بیشتر شد و حالت سرکوب به خود گرفت. بسیاری از فعّالان این حزب دستگیر،بازجویی و زندانی شدند. حتّی در سال 1933 کوبایاشی تاکیجی (Kobayashi Takiji) یکی از نویسندگان فعّال این حزب تحت شکنجه پلیس کشته شد.
فعالیت های دازای در حمایت از حزب کمونیست که از بدو ورود به دانشگاه آغاز شده بود به شدّت افزایش یافت. مرتب تغییر مکان می داد. خانه اش خانه تیمی حزب شده بود. اعلامیه پخش می کرد. در مجامع ضدامپریالیستی فعّالانه شرکت می کرد.

نقل قول: " غیرقانونی،برایم جذّابتر بود. یا بهتر است بگویم احساس بهتری در آن موقعیّت داشتم. برعکس چیزی به نام طبق قانون برایم ترسناکتر و این یک احساس قوی قلبی کاملاً ناشناخته است. و طرز عمل آن غیرقابل فهمتر بود. یعنی نمیتوانم در اتاق بدون پنجره با کف سرد طبق قانون بنشینم. برعکس اگر بیرون آن را سراسر دریای خلاف قانون فراگرفته باشد، برایم راحتتر و دوست داشتنی تر است که بیرون بپرم، در آن دریا شنا کنم و سرانجام بمیرم "

در بیست و سه سالگی به خاطر این فعّالیت ها توسط پلیس آئوموری به مدّت یک ماه بازداشت شد و به دنبال آن برای همیشه فعّالیت های حزبی را کنار گذاشت.