ایفای نقش خیالی "کریسیتال"

[ⓨⓔ ⓢⓞⓨⓐ]

(آفرودیته)
مبارزه ی جالبی بود و هرلحظه ام جدی تر میشد. توجهم سمت کوچه ی باریکی که پشت سرم بود جلب شد. چند نفر داشتن یه دخترو اذیت میکردن. شاهزاده ها خیلی محو مسابقه بودن پس با خودم فک کردم برم و کمکش کنم. رفتم سمت کوچه...
+ هی شماها...
به سمتم برگشتن و گفتن : تو اینجا چه غلطی میکنی؟ از جونت سیر شدی؟ گمشو
نفس عمیقی کشیدم و دستمو به سمتشون گرفتم و خواستم یه ورد زمزمه کنم ولی بعد با خودم فک کردم ممکنه خیلی باعث جلب توجه بشه. آهی کشیدم و دستمو پایین آوردم. یکی از اونا به دوستش گفت : انگار این رفیقمون وضعش خیلی خرابه! ولی حتما تاجرا به عنوان برده خیلی خوب میخرنش.
از ورد نمیتونم استفاده کنم از پاهام که میتونم استفاده کنم! یکی از پاهامو آوردم بالا و با یه ضربه ی چرخشی زدم تو صورت یکیشون که پرت شد عقب و از بینیش خون اومد. بلافاصله یه لگد به قفسه ی سینه ی اون یکیم زدم و اونم پرت شد عقب.
+ گمشین تا مامورا رو خبر نکردم.
...
اوووف. برگشتم سمت رینگ ولی دیگه نه مبارزی اون وسط بود و نه دخترا کنار زمین بودن. نگران شدم. سعی کردم رد دخترارو از رو گردنبندی که بهشون دادم بگیرم. به سمت یه کوچه که ظاهرا دخترا اونجا بودن دوییدم.