بیت شعر ( حرف الف )

[diana king]

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد

مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟

آرزو مُرد وجوانی رفت وعشق ازدل گریخت

غم نمی گردد جدا ازجان مسکینم هنوز

این شب مهتابی ام را با تو قسمت می کنم

تا سحر بی خوابی ام را با تو قسمت می کنم

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

ایجاز شاعرانه چشم تو تاکنون
ما را کشانده است به اعجازی از جنون

امشب به قصه دل من گوش میکنی
فردا مرا چو قصه فراموش می کنی