داستان کوتاه

[sweet girl]

دوستاي گلم نظر يادتون نره



ان روزها كه دو دختر دوستم دبي در دبيرستان درس مي خواندند نشانه هاي شديدي از يك بيماري شبيه انفلوانزا در بدن او ظاهر شد.وقتي دبي به پزشك خانوادگيشان مراجعه كرد پزشك به او گفت كه وجودش عاري از ويروس انفلوانزا است و درعوض ويروس عشق وجودش را فرا گرفته و او حامله است.
تولد تامي پسر ترگل ورگل سالمشان يه حادثه ي جشن گرفتني بود و گذشت زمان روز به روز دلايل بيشتري مبني بر اينكه زندگي تامي يك عطيه واقعا جشن گرفتني است به دست مي داد.او بسيار شيرين انديشمند و اهل شوخي و تفريح بود و انسان از حضور او دركنار خود بسيار لذت ميبرد.
وقتي تامي 5 ساله بود روزي او و دبي عازم گردشگاهي در حوالي منزلشان بودند.همانگونه كه عادت بسياري از بچه هاي باهوش و زرنگ است تامي يكهو و بي مقدمه و خدا ميداند از كجا از مادرش مي پرسد:مامان وقتي من به دنيا اومدم شما چندسالتون بود؟
دبي مات و مبهوت از اينكه پسر كوچولوي او درچه فكري است پاسخ ميدهد:36 سال چرا اين سوالو ميكني؟
تامي مي گويد:خيلي بي معرفتي!
دبي كه كمي سردرگم شده بود مي پرسد:منظورت چيه كه بي معرفتم؟
تامي با چشماني مملو از عشق به مادرش مي نگرد و مي گويد:فكر اونهمه سال هايي روبكن كه ما همديگرو نميشناختيم...